The Beatles Polska. Info.

Analiza odcinka Anthology 9. Uwaga! Zawiera spoilery

2025-11-26,  autor: kasia  
[...powrót do newsów]

Uprzedzamy, że poniższy tekst zawiera spoilery! Jeśli nie chcecie psuć sobie zabawy i wolicie odkrywać niespodzianki podczas oglądania 9. odcinka „Anthology” na świeżo, po prostu nie czytajcie dalej. Poniżej znajduje się dogłębna analiza całego epizodu, którą na blogu Rogera Stormo przeprowadził Mike Carrera – to lektura obowiązkowa i prawdziwa gratka dla hardkorowych fanów, którzy lubią znać każdy szczegół.

Powrót do formy i archiwalne skarby

Trwający 52 minuty dziewiąty odcinek nadchodzącej edycji wideo „Antologii” na Disney+ zmontowano w tym samym stylu, co osiem oryginalnych części. Przeplata on indywidualne wywiady z George’em, Paulem, Ringo, George’em Martinem oraz Neilem Aspinallem. Większość tych rozmów zarejestrowano w 1995 roku (są one dostępne na piątej płycie DVD „Special Features” z zestawu Anthology wydanego w 2003 roku oraz w kilku materiałach prasowych typu EPK, rozsyłanych do mediów w latach 1995–1996).

Mimo to, odcinek 9 zawiera odkrywcze, niepublikowane wcześniej fragmenty tych wywiadów, które przeleżały na półce 30 lat (na przykład momenty, gdy muzycy rozmawiają o utworze „Now and Then”). Materiałom tym towarzyszą fotografie i archiwalne nagrania zespołu. Niestety, wiele z nich powtarza się z pierwszych ośmiu odcinków, co może być mało atrakcyjne dla widza. Znajdziemy tu jednak pewne niewidziane wcześniej urywki z sesji „Get Back” z 1969 roku, krótki, kolorowy film 8 mm z programu telewizyjnego z 1964 roku oraz domowe nagrania Johna z późnych lat siedemdziesiątych. Oprócz materiałów znanych z DVD „Special Features”, dołączono również nowe segmenty zawierające wywiady z całą trójką Beatlesów, sfilmowane w czerwcu 1994 roku w Friar Park oraz w Abbey Road Studios w maju 1995 roku.

Kulisy reaktywacji „The Threetles”

Nie uświadczymy tu kompletnych piosenek, nowych improwizacji ani nieznanych wcześniej utworów „The Threetles” (Trójki Beatlesów) z sesji we Friar Park w 1994 roku – z wyjątkiem kilku dodatkowych sekund w paru przypadkach. Odcinek obfituje za to w dziesiątki krótkich, premierowych scen z oryginalnym dźwiękiem z sesji nagraniowych trzech piosenek reaktywacyjnych: „Free As a Bird”, „Real Love” oraz „Now and Then”.

Ogólnie rzecz biorąc, dziewiąty odcinek „Antologii” może sprawiać wrażenie poszatkowanej kompilacji materiałów z piątej płyty DVD „Special Features” (wykorzystującej rozdziały: „Wspomnienia – czerwiec 1994”, „Kompletowanie albumów Anthology”, „Powrót do Abbey Road – maj 1995” i „Nagrywanie Free as a Bird i Real Love”) oraz niektórych materiałów prasowych z „Anthology 2”, „3” i „Anthology Video”, uzupełnionej o dodatkowe ujęcia z tych samych wywiadów z Paulem, George’em i Ringo. Jeśli oczekujecie widoku „The Threetles” wspólnie jamujących i wspominających stare czasy bez ciągłego przerywania narracji zdjęciami czy archiwaliami, powinniście sięgnąć po płytę z dodatkami („Special Features”). Odcinek 9 stanowi bowiem wizualną opowieść o drodze, która doprowadziła do ponownego spotkania tej trójki i powstania projektu „Antologia”. Całość rozpoczyna krótki kolaż audio z rozmów studyjnych; słychać George’a Martina instruującego: „John, mógłbyś założyć słuchawki?”, a także m.in. niepublikowane wcześniej sekundy z sesji „I Will” oraz „A Hard Day’s Night”.

Jam session i wspomnienia z Abbey Road

Finałowy epizod otwiera nieznana dotąd scena z Ringo i Paulem w Abbey Road z maja 1995 roku: Paul improwizuje na perkusji, podczas gdy Ringo siedzi na pierwszym planie, patrząc w kamerę i pytając: „Kręcisz to?”. Paul gra dalej, a Ringo rzuca żartem: „A nie mówiłem ci?”.

„The Threetles” w Abbey Road w maju 1995 roku zostają zapytani, czy seria „Anthology” byłaby możliwa do zrealizowania w latach 70. Każdy z nich wyraża swoją opinię na temat dokumentu, który pierwotnie nosił roboczy tytuł „The Long and Winding Road” (Długa i kręta droga). Cała ta sekwencja jest nowością. Neil Aspinall wyjaśnia, że to on odpowiadał za oryginalny projekt, przeszukując cały świat w celu zgromadzenia jak największej liczby nagrań.

Domowe nagrania i refleksje George’a

Domowe wideo Ringo, na którym filmuje on George’a, Paula, Lindę, swoją żonę Barbarę oraz Olivię, zaprezentowano w szerszym zakresie niż w dokumencie Harrisona „Living in the Material World”. W osobnej rozmowie George ubolewa nad nieobecnością Johna i zauważa, że Lennonowi spodobałaby się „szansa ponownego bycia razem”, potwierdzając jednocześnie, że on, Paul i Ringo wyjaśnili sobie dawne niesnaski. Pojawia się też znane już nagranie Paula ćwiczącego „Helter Skelter” i „Blackbird” na gitarze akustycznej 11 lipca 1968 roku w Abbey Road.

Studyjne smaczki i anegdota o Elvisie

Widzimy również „The Threetles” ponownie spotykających się z George’em Martinem w reżyserce Abbey Road. Słuchają podejść nr 1 i 3 utworu „Tomorrow Never Knows” – fragment ten był dostępny na DVD z dodatkami, ale tutaj wzbogacono go o kilka sekund, zwłaszcza w momencie, gdy muzycy analizują dźwięki w podejściu trzecim. Jest też wcześniej niepublikowana sekwencja odsłuchu taśmy z „Golden Slumbers”, gdzie wyróżniono wyizolowane ścieżki wokalne George’a i Paula, co Harrison kwituje słowami: „Nie pamiętam tej harmonii”.

Usłyszeć można częściowo nowe audio z alternatywnego podejścia do „What You’re Doing” (wcześniej dostępnego), które zostaje przerwane przez Paula pytającego George’a Martina, czy jego bas brzmi „do kitu” (ang. crap). George przedstawia swoją wersję genezy pomysłu na dokończenie niepublikowanej piosenki pozostawionej przez Johna, wiążąc to z postacią Elvisa Presleya. Wspomina, że w pewnym momencie rozważał „włączenie” Elvisa jako (fikcyjnego) „nowego” członka supergrupy Traveling Wilburys po śmierci Roya Orbisona.

Prorocze słowa o „Now and Then”

W swoim solowym wywiadzie z 1995 roku Paul skomentował: „Byłoby dobrze, gdybyśmy mieli trzecią piosenkę… i właściwie mamy… nazywa się »Now and Then«, ale będzie wymagała wielu zmian. Ludzie będą musieli wykazać się dużą cierpliwością, a Yoko będzie musiała pozwolić nam ją trochę pociąć, ale utwór wymaga ogromu pracy, więc jesteśmy nieco przerażeni”. Jeff Lynne wyjaśnił, że z powodu ograniczeń czasowych dokończenie tej kompozycji było skomplikowane, dlatego zdecydowali się pracować nad tą, z którą byli najbardziej zaawansowani („Real Love”).

Jakby przewidując przyszłość, McCartney zauważył w tym samym wywiadzie: „Dla każdego innego (zespołu) to byłby koniec, ale z The Beatles trzeba mieć się na baczności; oni mogliby to zrobić, po drodze zawsze zdarza się jakaś niespodzianka” (na tę niespodziankę przyszło nam czekać do 2023 roku).

Koniec zespołu i „zapasy w błocie”

Pod koniec, podczas wywiadu z całą trójką w Abbey Road Studios, Paul stwierdził, że nie są już zainteresowani powrotem jako zespół, ponieważ na scenie powstałaby „dziura”, której nie dałoby się wypełnić. George przerwał mu żartem: „Paul i ja zrobimy trasę stadionową w przyszłym roku”, na co Paul odparł w tym samym tonie, że pewnie będą „uprawiać zapasy w błocie”.

Ringo dodał, że mogliby kontynuować jako „Paul, George i Ringo”, ale nie jako „The Beatles”. George zamknął serię wywiadów stwierdzeniem, że „The Beatles będą żyć wiecznie na płytach, w książkach, filmach i w umysłach ludzi… Tomorrow Never Knows (Jutro nigdy nie wiadomo)”.

Fragmenty z sesji improwizowanych (jam sessions) z 1994 roku, zawarte w Odcinku 9 w następującej kolejności:

„Thinking Of Linking”

„Raunchy” #1 (częściowo zagłuszone przez narrację). Rozgrzewka/falstart. NOWOŚĆ. Widziane i słyszane po raz pierwszy.

„Raunchy” #2

„Baby What You Want Me to Do”

„Blue Moon of Kentucky” z wcześniej niepublikowanymi, dodatkowymi sekundami na końcu.

„Ain’t She Sweet”

Niepublikowane fragmenty z oryginalnym dźwiękiem z sesji „Free as a Bird”:

Paul przy pianinie i George na gitarze – ćwiczenia.

Harrison przy mikrofonie śpiewa fragment piosenki.

Paul i George nagrywają gitary akustyczne.

Paul improwizuje zakończenie wspólnie z George’em na gitarach akustycznych.

Paul śpiewa „Free as a little… mighty bird” i gwiżdże, naśladując ptaka.

George i Paul nagrywają harmonie wokalne, a Ringo dogrywa przejścia na perkusji. Paul woła „Jak mały ptaszek” (Like a little birdie), a Harrison komentuje: „Nagrałeś to?”.

Niepublikowane fragmenty z oryginalnym dźwiękiem z sesji „Real Love”:

Ringo ćwiczy na zestawie perkusyjnym; Paul, George i Jeff Lynne odbywają próbę na gitarach akustycznych.

Paul śpiewa fragment piosenki podczas próby.

George sugeruje Paulowi partie gitary akustycznej i harmonie wokalne.

Jeff Lynne odtwarza krótki fragment ścieżki wokalnej (prawdopodobnie Paula i George’a), która nie jest słyszalna w ostatecznym miksie.

Harrison i McCartney nagrywają harmonię do słowa „Looove”.

Ringo, Paul i George nagrywają podkład muzyczny (backing track).

Paul nagrywa swoje chórki, mówiąc Jeffowi Lynne’owi, że nie śpiewa w tonacji Johna i że prawdopodobnie powinien to zrobić w stylu Lennona.

Harrison nagrywa solówkę gitarową całkowicie odmienną od wersji ostatecznej (to jeden z najjaśniejszych punktów całego Odcinka 9).

Ringo nagrywa przejścia perkusyjne, a Paul gra na kotłach.

Paul przy pianinie pyta, czy to jest „prawdziwa prędkość” (real speed), a George improwizuje na swoim banjo, parodiując utwór „Real Love” i śpiewając słowa „It’s the Real Speed, the reaaal Speed” (ten segment pojawia się po sekcji poświęconej „Now and Then”).

Niepublikowane fragmenty z oryginalnym dźwiękiem z sesji „Now and Then”:

Paul i George odbywają próbę z gitarami akustycznymi, słuchając wersji demo.

Paul ćwiczy przy pianinie.

George sugeruje dokończenie „tej drugiej” piosenki („Real Love”) i odłożenie tej na następny raz (który dla niego niestety nigdy nie nadszedł).

Cieszcie się odnowioną „Antologią 2025” w wersji audio i wideo już od 26 listopada na Disney+. Osiem oryginalnych odcinków zostało przemontowanych do formatu 60-minutowego, ale gdzieniegdzie wpleciono fragmenty nowych elementów wizualnych i dźwiękowych, nieobecnych w pierwotnych wersjach. Przykładem może być sekwencja rozmowy o „How Do You Do It”, która zawiera teraz dodatkowy materiał.

Wszystkie odcinki dedykowane są Johnowi i George’owi.