The Beatles Polska. Info.

Julian Lennon - Nie mówię, że zostawiam muzykę w spokoju, ale byłem załamany, nadal jestem.

2025-01-05,  autor: joryk  
[...powrót do newsów]

Julian Lennon wydał książkę "Life's Fragile Moments" z fotografiami artystycznymi. Książka obejmuje ponad 20 lat pracy Juliana, jako fotografa, zawiera reportaże wykonane podczas podróży po świecie dla jego organizacji charytatywnej White Feather Foundation; zdjęcia jego przyrodniego brata, Seana Lennona, zrobione podczas trasy i szczere ujęcia królewskiego ślubu. Julian mieszka w Monako.

Jak zainteresowałeś się fotografią?
Myślę, że miałem około 11 lat, kiedy pierwszy raz pojechałem do Stanów, żeby zobaczyć tatę, a on miał bardzo prosty aparat Polaroid, którego używał dość często – mam go tutaj. Byłem naprawdę zafascynowany. Ta bezpośredniość była ekscytująca. Próbowałem aparatów z kliszą ale zawsze miałem problemy – chociaż mam wielką cierpliwość na niektórych poziomach, to w tym przypadku miałem jej niewiele. Aż pojawiły się aparaty cyfrowe.

Czy miałeś jakieś formalne szkolenie?
Nie, do cholery, zawsze robiłem wszystko organicznie. Nigdy nie nauczyłem się czytać i pisać muzyki. Jestem samoukiem i wolę tak. Większość fotografów wie dokładnie, do czego dążą; ja nie wiem, co mam, dopóki nie spojrzę później na zdjęcia. Gdybym wiedział, co robię, myślę, że straciłbym tę iskrę, tę kreatywność.

Na okładce książki Charlene Wittstock przygotowuje się do ślubu z księciem Albertem II z Monako .
To było naprawdę dziwne. Charlene była w tym bardzo małym pokoju z fryzjerem, asystentem fryzjera, wizażystką, asystentem wizażystki – było jak w ulu. Wyglądała na całkowicie oszołomioną i powiedziała do mnie:
- „Nie jestem pewna, czy dam radę”.
A ja pomyślałam: „Czy ona myśli o zdjęciach czy o ślubie?” Powiedziałam:
- „Słuchaj, ja też tak naprawdę nie wiem, co robię, ale to jest historyczne, zostaniesz księżniczką”.

Czy to twoje odbicie złapane w lustrze ?
Właściwie jestem w kilku. To jak "gdzie jest Waldo", tylko że to "gdzie jest Jules"?

Dajesz długie opisy zdjęć. Dłuższe niż większość. Czy jest szansa, że ​​napiszesz pamiętnik?
Zaczynam. Uznałem, że fajnie byłoby opowiedzieć moją wersję historii, ale to nie będzie typowa autobiograficzna książka. Chcę czegoś bardziej opartego na sztuce i emocjach.

Twój ostatni album to Jude z 2022 roku . Czy masz jakieś nowe projekty muzyczne w toku?
Pod koniec zeszłego roku założyłem zespół i odbyłem kilka prób w Los Angeles i byłem zdumiony, jak świetnie brzmieliśmy. Pomysł był taki, żeby trafić do kilku amerykańskich programów telewizyjnych późnowieczornych i takich jak Graham Norton i Jools Holland, ale niestety nikt nie chciał mnie zaprosić, więc to było trochę rozczarowujące. Nie mówię, że zostawiam muzykę w spokoju, ale byłem tym załamany, nadal jestem.

Co sądzisz o ostatnim wzroście zainteresowania Beatlesami? Myślę o Get Back Petera Jacksona , odrestaurowanym Let It Be , Beatles '64 Martina Scorsese ...
To dla mnie nowina w połowie przypadków. Nie jestem częścią wewnętrznego kręgu – nigdy nie byłem. Musisz zdać sobie sprawę, że kiedy tata odszedł, kiedy miałem od trzech do pięciu lat (to był pewien proces), byliśmy tylko mama i ja i nie mieliśmy nic wspólnego z Beatlesami ani tatą. Odwiedzałem go od czasu do czasu, ale byliśmy bardzo na uboczu. Jestem wdzięczny, że Sean i ja dogadujemy się jak w domu – jesteśmy najlepszymi kumplami i mówi mi, co może, ale na froncie Beatlesów wszystko jest dość tajemnicze.

To musi wydawać się dziwne nawet teraz.
Niezwykle dziwne, ale nie jestem zły z tego powodu. Wolę być podekscytowany i pod wrażeniem tego, co zrobili i nadal robią. Jako fan jestem równie ciekawy jak każdy inny, chociaż łapię się na tym, że myślę sobie, jak to możliwe, że jest kolejny film o Beatlesach?

Wydajesz się być niezwykle optymistyczny. Jak sobie z tym radzisz?
Myślę, że to wpływ mamy. Obserwowałem jak pozytywnie, z wdziękiem i miłością radziła sobie z tym, co ją spotkało. Zobaczyłem, że to jedyna droga naprzód. Bez wątpienia miałem chwile depresji i nadal czasami zmagam się z bardzo poważnym lękiem, ale jedynym sposobem jest przebrnięcie przez to.

Czy kiedykolwiek podjąłeś noworoczne postanowienie i się go trzymałeś?
Ja podejmowałem postanowienia życiowe. Największe to rzucenie palenia. Kiedy zaczęły pojawiać się zakazy, nie chciałem, żeby ktoś mówił mi, że nie mogę palić. Byłem jednym z największych palaczy, jakich można spotkać. Zawsze byłem dość nieśmiały, więc mogłem usiąść w barze, a papieros był moim najlepszym przyjacielem i strażnikiem. Rzuciłem palenie z dnia na dzień i przez kilka lat popadłem w głęboką depresję, ale wytrwałem.