Aktualnosci roku 1962

31 gru Narodziny Heather Louise See
31 gru Beatlesi grają swój ostatni koncert w Star-Club w Hamburgu
18 gru Beatlesi rozpoczynają serię koncertów w hamburskim Star-Club
9 gru George Martin obserwuje koncert Beatlesów w The Cavern
9 gru Cavern Rehearsal Tape
26 lis BBC: The Talent Spot
26 lis Nagrywanie drugiego singla dla Parlophone - Ask Me Why
26 lis Nagrywanie "Please Please Me" na drugiego singla
29 paĽ TV: People and Places MANCHESTER, ENGLAND
27 paĽ Pierwszy radiowy wywiad Beatlesów.
17 paĽ People and Places
5 paĽ Ukazał się pierwszy singiel Beatlesów Love Me Do
17 wrz Ukazuje się singiel Arthura Alexandra "Anna (Go To Him)"
11 wrz Love Me Do single session 2 - P.S. I Love You
5 wrz CAVERN CLUB
4 wrz Pierwsze zdjęcia Dezo Hoffmana dla Beatlesów
4 wrz Love Me Do single session 1 - How Do You Do It?
23 sie Ślub Johna Lennona i Cynthi Powell
22 sie Młodzi The Beatles w Granada TV
19 sie Pierwszy koncert w Cavern z Ringo Starrem
18 sie The Beatles grają pierwszy koncert w ostatecznym składzie.
16 sie Pete Best zostaje wyrzucony z The Beatles
1 lip CAVERN CLUB
1 lip GENE VINCENT JAMS AT THE CAVERN CLUB
11 cze Here We Go (2 of 5) nagrywanie w Playhouse Theatre (Manchester)
9 cze Koncert w The Cavern - pierwszy po powrocie z Hamburga.
6 cze Beatlesi po raz pierwszy wchodzą do studia nagraniowego na Abbey Road.
4 cze Zagadkowa data na kontrakcie wytwórni EMI z zespołem The Beatles.
24 maj Tony Sheridan Session 2
9 maj Drugie spotkanie Briana Epsteina z George'em Martinem.
10 kwi Umiera Stuart Sutcliffe
7 kwi Występ The Beatles w Casbah Coffee i Cavern Club
7 mar Pierwszy radiowy występ Beatlesów: Teenager's Turn - Here We Go
12 lut Beatlesi jadą do Manchesteru na przesłuchanie do radia.
2 lut Odbywa się pierwszy profesjonalny koncert Beatlesów poza Liverpoolem
24 sty Brian Epstein oficjalnie zostaje managerem Beatlesów
22 sty Koncert w Kingsway Club, Southport
5 sty W Anglii ukazuje się singiel My Bonnie
4 sty Beatlesi na okładce Mersey Beat
1 sty Sesja nagraniowa dla Decca Records
Plyty wydane w marcu:

1 (I Want To) Come Home (S - 2010)
4 Yesterday (EP - 1966)
4 Real Love (S - 1996)
6 Let It Be / You Know My Name Look Up The Number (S - 1970)
6 Power To The People / Open Your Box (S - 1971)
8 Past Masters (LP - 1988)
9 Borrowed Time (S - 1984)
15 Lady Madonna / The Inner Light (S - 1968)
17 Back Off Boogaloo / Blindman (S - 1972)
17 Back In The World (2003) (LP - 2003)
18 Anthology 2 (LP - 1996)
19 Zoom In (EP - 2021)
20 Can't Buy Me Love / You Can't Do That (S - 1964)
22 Please, Please Me (LP - 1963)
23 My Love / The Mess (S - 1973)
23 With A Little Luck / Backwards Traveller/Cuff Link (S - 1978)
23 Goodnight Tonight / Daytime Nightime Suffering (S - 1979)
23 Ringo Starr & His All-Starr Band - Tour 2003 (LP - 2004)
25 Wilbury Twist / New Blue Moon (S - 1991)
25 Ringo Rama (LP - 2003)
26 Ringo At The Ryman (DVD - 2013)
27 Sentimental Journey (LP - 1970)
27 Watching The Wheels (S - 1981)
29 Ebony and Ivory / Rainclouds (S - 1982)
29 Let It Be...Naked iTunes (LP - 2013)
30 Postcards From Paradise (LP - 2015)
31 London Town (LP - 1978)
Klasyka rocka wydana w marcu:

3 Master Of Puppets (Metallica) (LP - 1986)
22 All Shook Up (Elvis Presley) (S - 1957)
24 The Dark Side of the Moon (Pink Floyd) (LP - 1973)
25 Machine Head (Deep Purple) (LP - 1972)
29 The Number Of The Beast (Iron Maiden) (LP - 1982)

https://cdn.images.express.co.uk/img/dynamic/130/590x/secondary/1152307.jpg

Pete Best zostaje wyrzucony z The Beatles

1962-08-16,  autor: joryk  
[...powrót do newsów]

16 sierpnia 1962 r. manager Brian Epstein zaprosił Pete Besta do swojego sklepu muzycznego i oznajmił mu, że nie jest już perkusistą The Beatles, bo koledzy zdecydowali zastąpić go kimś innym.
Pete był bardzo lubiany przez fanów i pewnie dlatego Brian następnego dnia miał porysowany samochód.

Jeszcze tego samego dnia okazuje się, że nowy perkusista Ringo Starr nie będzie mógł zagrać ani na dzisiejszym ani na jutrzejszym koncercie. Beatlesi muszą szukać zastępstwa. Pete odmawia. W końcu znajdują Johnny Hutchinsona z The Big Three.
Co ciekawe Hutchinson miał tego dnia zaplanowany koncert ze swoim zespołem ...ale zagrał z Beatlesami. Dlaczego? Jak nie wiadomo, o co chodzi, to chodzi o pieniądze.

Paul: George Martin był przyzwyczajony do perkusistów mających wielkie poczucie tempa, bo wszyscy perkusiści z big bandów, z którymi pracował, mieli świetne wyczucie tempa. Nasi perkusiści z Liverpoolu mieli ducha, uczucie i nawet pewną ekonomię w grze, ale nie wybitne poczucia tempa. To martwiło producentów płytowych. George wziął nas na bok i powiedział: „Jestem bardzo niezadowolony z perkusisty. Czy zastanowicie się nad zmianą innego?”. Odpowiedzieliśmy: „Nie, nie możemy tego zrobić!” Czy możemy go zdradzić? Nie. Chodziło jednak o naszą karierę. Możemy z tego powodu stracić kontrakt. Był bezbronny, ale niezbyt bystry. Wszyscy byliśmy lotni, ale on nie mógł nas dogonić.

Wtedy dużo się mówiło o tym, jak „pozbyliśmy” się Pete’a. Żal mi go choćby z tego powodu, dokąd mógł zajść, ale jeśli o nas chodzi, była to decyzja czysto zawodowa. Jeżeli on nie spełniał wymogów (naszym zdaniem, brakowało mu trochę, zdaniem producentów – bardzo dużo), to nie mieliśmy wyboru. Mimo wszystko to była bardzo trudna decyzja. To jedna z najtrudniejszych rzeczy, jaką kiedykolwiek musieliśmy zrobić.

John: Przez lata narósł mit, że on świetnie grał, tylko Paul był o niego zazdrosny, bo był przystojny i takie tam bzdury. Nie za bardzo się dogadywali, bo Pete funkcjonował jakby na zwolnionych obrotach. Był nieszkodliwym facetem, ale niezbyt bystrym. My chwytaliśmy wszystko w mig, a on nigdy nam nie dorównał.

Dostał się do zespołu tylko dlatego, że potrzebowaliśmy perkusisty na wyjazd do Hamburga. Zawsze mieliśmy go wyrzucić, jak tylko znajdziemy przyzwoitego perkusistę. Gry wróciliśmy z Niemiec, poduczyliśmy go, jak ruszać pałeczkami w górę i w dół (grał na cztery, lepiej nie potrafił), a że wyglądał dobrze i podobał się dziewczynom, więc go zostawiliśmy. Zwalniając go, zachowaliśmy się jak tchórze. Kazaliśmy to zrobić Brianowi. Byłoby to bardziej wstrętne, gdybyśmy powiedzieli mu to prosto w twarz. Zapewne skończyłoby się bójką.

Paul: To była kwestia osobowości. Wiedzieliśmy, że nie był za dobrym muzykiem. Różnił się trochę od nas, nie był tak oddany sprawie. Pete był prostolinijnym facetem i dlatego lubiły go dziewczyny. Był podły, humorzasty i wspaniały.

John: Dwa najlepsze wtedy zespoły w Liverpoolu to Big Three i Rory Storm and Hurricanes. Ringo grał w The Hurricanes. Te zespoły miały najlepszych perkusistów i oni mieli dobrą markę jeszcze zanim my zaczęliśmy coś znaczyć.

Paul: Zaczęliśmy myśleć o tym, że potrzebujemy „Najlepszego Perkusisty w Liverpoolu” i w naszych oczach najlepszym perkusistą był ten facet – Ringo Starr. On zmienił nazwisko jeszcze przed nami, miał brodę, był dorosły i słyszeliśmy, że ma samochód – Zephyra Zodiaca. Złożyliśmy Ringowi ofertę, by się do nas przyłączył, a z Pete’em mieliśmy mieć tę koszmarną rozmowę.


George: Było dla mnie jasne – Pete był ciągle chory i nie pojawiał się na grania, więc braliśmy na zastępstwo Ringa. Gdy graliśmy z Ringiem, wydawało się, że „to jest to”. Wreszcie zdaliśmy sobie sprawę: „Powinniśmy wziąć Ringa na stałe”.

Byłem istotnie odpowiedzialny za ten ferment. Konspirowałem, by na dobre pozyskać Ringa. Rozmawiałem z Paulem i Johnem, aż przekonali się do tego pomysłu. Pamiętam, że poszedłem do Ringa do domu. Nie było go, więc wypiłem herbatę z jego matką i powiedziałem: „Chcielibyśmy, by Ringo był w naszym zespole”. Ona na to: „Cóż, jest teraz w Butlins z Rorym, ale gdy zadzwoni powiem mu, żeby się z tobą skontaktował”. Dałem jej numer telefonu.

Nie potrafiliśmy powiedzieć Pete’owi, że ma odejść. Gdy do tego dochodzi, jak to należy powiedzieć? Wprawdzie Pete nie był z nami zbyt długo – dwa lata to nic przy całym życiu – ale kiedy jest się młodym, nie jest zbyt fajnie być wyrzuconym z zespołu i trudno to zrobić w miły sposób. Brian Epstein był menadżerem i to było zadanie dla niego, choć nie sądzę, żeby on to umiał dobrze zrobić. Tak było i tak zostało.

John: Pete’owi Bestowi nic się nie stało. Kiedyś pojechał na tournée po Ameryce z The Pete Best Band i myślę, że go wspierali i dobrze przyjęli. Potem się ożenił, ustatkował i pracował w piekarni. Coś o nim czytałem. On sam pisał, że jest zadowolony, iż tak to wszystko się potoczyło i cieszył się, że wszystko przeszło mu koło nosa.

Paul: Pete Best był dobry, ale muzycznie ograniczony. Słychać tę różnicę na taśmiach „Anthology”. Gdy dołącza do nas Ringo, mamy większego kopa, są ciekawsze przejścia i zespół łapie dryg. Nowa kombinacja była idealna – Ringo z solidnym beatem, lakonicznym humorem i czarem w stylu Bustera Keatona, John z ostrym poczuciem humoru i miłością do rock and rolla, ale także mający delikaniejszą stronę i George ze swoimi zdolnościami instrumentalnymi oraz talentem do śpiewania dobrego rock and rolla. Ja także potrafiłem trochę śpiewać i grać, zarówno rock and roll, jak i spokojniejsze numery.


Dotychczasowe komentarze:

Twój komentarz do umieszczenia w Rocznikach The Beatles:

komentarz dnia 2024-03-29 12:58:55,
Komentarze mogą zamieszczać tylko redaktorzy serwisu. Pytaj admina joryk2@wp.pl