The Beatles Polska. Info.

W Anglii ukazuje się LP George'a Harrisona - Gone Troppo

1982-11-08,  autor: joryk  
[...powrót do newsów]

W Anglii ukazuje się LP George Harrisona - Gone Troppo

Nagrań dokonano między 5 maja i 27 sierpnia 1982 w domowym studio George'a (Friar Park studios).
George odmówił promowania albumu. Żadnych wywiadów i ogłoszeń. No i płyta niestety przepadła. Nie była notowana na listach sprzedaży.

1. "Wake Up My Love" – 3:34
2. "That's the Way It Goes" – 3:34
3. "I Really Love You" (Leroy Swearingen) – 2:54
4. "Greece" – 3:58
5. "Gone Troppo" – 4:25

6. "Mystical One" – 3:42
7. "Unknown Delight" – 4:16
8. "Baby Don't Run Away" – 4:01
9. "Dream Away" – 4:29
10. "Circles" – 3:46

Muzycy:

George Harrison – vocals, electric, acoustic and bass guitars, synthesizer, mandolin, marimba, Jaltarang, production, backing vocals
Dave Mattacks – drums
Mike Moran – synthesizer, keyboards, synthesizer bass, piano
Sarah Ricor – backing vocals
Radina Sloan – backing vocals
Legs Larry Smith – art direction, design
Henry Spinetti – drums
Willie Weeks – bass guitar
Pico Pena – backing vocals
Gary Brooker – synthesizer
Herbie Flowers – bass guitar
Jon Lord – synthesizer
Jim Keltner – percussion, drums
Vicki Brown – backing vocals
Ray Cooper – percussion, electric piano, sound effects, production, marimba, glockenspiel
William "Bill" Greene – bass vocals, backing vocals
Alan Jones – bass guitar
Neil Larsen – piano
Joe Brown – backing vocals
Bobby King – backing vocals
Billy Preston – organ, piano, keyboards, backing vocals, synthesizer
Syreeta – backing vocals

Recenzja Rolling Stone 2/5

„Mówią, że nie jestem już tym, kim byłem / Mimo wszystko / Jestem szczęśliwszy niż wierzba” – śpiewa George Harrison w „Mystical One”, piosence ze swojego nowego albumu, „Gone Troppo”.

Cóż, wspaniale, że George jest szczęśliwy, ale ma rację co do swojej kariery. Ostatnio sprawdza się znacznie lepiej jako producent filmowy niż muzyk, a „Gone Troppo” – będące Harrisonowską wersją albumu Jimmy'ego Buffetta – z pewnością tego nie zmieni.

Album jest tak nonszalancki i swobodny, że staje się całkowicie błahy. Longplay wypełniają banalne pioseneczki, instrumentalne fragmenty i sztampowe piosenki o miłości. Zmęczony walką z pokusami materialnego świata, Harrison śpiewa o spędzaniu czasu w tropikach (stąd tytuł), o siedzeniu „mucho in a sunshine” i „counting de fruit bat”. Ale z wyjątkiem dziarskiego „Wake Up My Love”, pisanie dobrych piosenek wyraźnie nie było w planach George'a.

Mimo to, ta sama swoboda, która czyni ten album tak lekkim, sprawia również, że jest on bardziej strawny niż większość jego poprzednich dokonań. Harrison nadal potyka się o własne, szczere, lecz mętne słowa, gdy próbuje sformułować jakąś wielką myśl, ale przez większość czasu jego śpiew jest radosny i przyjemny.

„Gone Troppo” to całkiem znośny album, choć bez rewelacji.