Klasyka rocka wydana w sierpniu:

1 Mack The Knife (Bobby Darin) (S - 1959)
1 Time (ELO) (LP - 1981)
2 Be My Baby (The Ronettes) (S - 1963)
3 Oh, Pretty Woman (Roy Orbison) (S - 1964)
7 Paranoid (Black Sabbath) (S - 1970)
10 Midnight McCartney ( Paul McCartney, John Pizzarelli) (cover - 2015)
12 Metallica (Metallica) (LP - 1991)
16 Those Were The Days (Mary Hopkins) (S - 1968)
18 We Love You / Dandelion (Rolling Stones) (S - 1967)
19 Pussy Cats (Harry Nilsson) (LP - 1974)
20 (I Can't Get No) Satisfaction (Rolling Stones) (S - 1965)
25 ...And Justice For All (Metallica) (LP - 1988)
28 Please Mr. Postman (The Marvelettes) (S - 1951)
31 Bad (Michael Jackson) (LP - 1987)


Yoko i John. Dni, których nigdy nie zapomnę

autor: Jonathan Cott

wydawnictwo: Wydawnictwo Znak, ISBN: 978-83-240-2353-0, rok wydania: 2013-02-01, ilość stron: 288


spis treści:
Książka nie zawiera spisu treści, ale znajdziemy w niej:

A) wywiady:
1) rozmowa z września 1968 r. (opublikowana częściowo w Rolling Stone z dnia 23 listopada 1968), pierwszy większy wywiad po zamieszkaniu Johna z Yoko,
2) rozmowa z 17 marca 1971, "przy kolacji",
3) ostatni wywiad z Johnem Lennonem 5 grudnia 1980 r. (w wersji skróconej opublikowany w Rolling Stone 23 grudnia 2010)
4) rozmowa z Yoko 14 marca 2012 r. przed publikacją książki.

B) nota biograficzna Yoko Ono z komentarzem samej artystki.

o czym: (joryk)
Zgodnie z podtytułem, książka jest relacją ze spotkań autora z Johnem Lennonem i Yoko Ono. Znajdziemy w niej trzy wywiady ze słynną parą oraz krótką biografię Yoko. Autor opisuje okoliczności wywiadów oraz tło historyczne. Podaje fakty z życia Lennona, ale książka nie jest historią muzyka.

recenzje:

joryk dnia: 2013-02-22,
Plusy

+ Nota biograficzna Yoko Ono. Niewiele publikacji zawiera życiorys i dokonania artystyczne Yoko. A jeszcze mniej jest takich, w których Yoko wyjaśnia swoje intencje - na przykład dlaczego filmowała muchy na nagiej kobiecie. Jeśli komuś te wszystkie Cut Piece i inne performy zlewają się w mglistą całość, to powinien sięgnąć do tej książki ...o ile, rzecz jasna, twórczość Yoko cokolwiek go obchodzi.
Biografowie piszą, że Yoko pochodzi z arystokratycznej rodziny - ta książka wreszcie wyjaśnia, co to znaczy i kim dokładnie byli jej rodzice.

+ dobre wywiady, można je nazwać istotnymi - z rodzaju tych, które były wielokrotnie cytowane i odsłaniają intencje Johna,

+ opowieść Elliota Mintza - drobna ciekawostka, ale byłem zdumiony,

+ Cott słucha, a Lennon mówi - rzadko spotykane w przyrodzie zjawisko, zwłaszcza ostatnich czasach, kiedy mamy książki, w których autorzy zamieszczają masę sensacji. Dobrze się te sensacje czyta, a jeszcze lepiej sprzedaje. Hm... no to nie jest tak do końca źle, bo przecież chcemy mieć pełny obraz twórcy. Jednak w tych książkach Lennon muzyk odchodzi jednak gdzieś na dalszy plan. Chcecie mieć wersję Lennona muzyka - proszę bardzo. W tej książce Lennon mówi i nikt mu nie przerywa, ani nie poluje na skandale.

+ przebija się tu i ówdzie cięty język Lennona, np. kiedy mówi o pieprzonych płytach słynnej czwórki ...przy czym słowo 'pieprzyć' jest tu eufemizmem, ale w książce zostało przetłumaczone należycie ...za co dziękuję tłumaczowi i wydawnictwu. Bez tych kilku ziarenek pieprzu książka byłaby mdła.


Plusy ujemne.

- do rozdziału o biografi i pracach Yoko można się było bardziej przyłożyć, a zwłaszcza uzupełnić o współczesne instalacje, z kilkuset obiektów wymieniono kilka,

- Cott momentami przynudza, choć przyznaję, wywiady czyta się ciekawie,

- "historia czterdziestoletniej znajomości" to raptem trzy spotkania między 1968 i 1980 rokiem.

Dla kogo jest ta książka?
Jeśli szukasz 'książki o Lennonie', gdzie miałyby być chronologiczne daty, fakty i wydarzenia ...to szukaj dalej. Ale jeśli masz już jakieś pojęcie o tym muzyku i chciałbyś pogłębić swoją wiedzę o nim (i o jego żonie), to bierz. Wydawnictwo pozycjonuje tą książkę raczej na niższej półce. Miękka oprawa, pospolity paier, brak spisu treści, to spory kontrast wobec pozycji takich, jak "Lennon. Życie" Normana ...ale i cena jest znacznie bardziej przystępna.