The Beatles Polska. Info.

May Pang, sympatia Lennona, wspomina jak została zmanipulowana przez Yoko Ono

2023-04-01,  autor: joryk  
[...powrót do newsów]

NY Post przypomina historię, która stała się kanwą filmu ‶The Lost Weekend: A Love Story”. Film będzie pokazywany od 13 kwietnia 2023 r.

22 letnia May Pang pracowała jako asystentka Ono i Johna Lennona, kiedy na prośbę Ono niechętnie została dziewczyną Lennona w 1973 roku. Poza intymnymi relacjami, ich wspólny czas obejmował strzelaninę, zakrapiane jam session, Paula McCartneya szpiegującego dla Yoko, pijackie hulanki w nocnych klubach Hollywood i co najmniej jedno demolowanie domu.

Zaczęło się w 1969 roku, kiedy 19-letnia Pang dostała pracę jako asystentka biurowa w Apple Records, wytwórni Fab Four. „Zapytałam, czy Beatlesi kiedykolwiek tu przyjadą” — wspomina Pang, która ma teraz 72 lata i mieszka w Queens. „[Kierownik biura] tylko się zaśmiał i powiedział: „Nie”.” Ale mylił się.

W 1970 roku Lennon i Ono przeprowadzili się z Londynu do Nowego Jorku i odwiedzili biuro. „Wiceprezes Apple powiedział mi:„ Zabieraj swój tyłek na górę i zobacz, czego potrzebują ”- wspomina Pang. Potrzebowali asystenta. Pang wylądowała na koncercie. To była ciężka praca dla Amerykanki pochodzenia chińskiego w pierwszym pokoleniu, która dorastała w hiszpańskim Harlemie i wcześniej nie zbliżyła się do gwiazd rocka, nie licząc tańczenia do ich płyt.

Wczesne zadania obejmowały zdobywanie much z restauracyjnych śmietników do filmu artystycznego Ono „Fly”. Filmowano leżącą aktorkę Virginię Lust (będącą ponoć pod wpływem środków uspokajających) podczas gdy około 200 much, pokazywanych pojedynczo, chodziło po jej nagim ciele.

Ale najbardziej oburzające zadanie May Pang otrzymała od Yoko Ono w 1973 roku. „Yoko powiedziała mi:„ John i ja nie dogadujemy się. On zamierza zacząć spotykać się z innymi dziewczynami. Myślę, że będziesz dla niego dobra’”. Zdumiona Pang zaprotestowała. Nie chciała być dziewczyną swojego żonatego, 32-letniego szefa. „Yoko powiedziała:„ Powinnaś to zrobić”. Potem wyszła z pokoju”. Wtedy o tym nie wiedziała, ale teraz uważa, że „Yoko chciała, żebym była jego dziewczyną, żeby mogła kontrolować związek”.

Ponieważ ani Pang, ani Lennon nie pozostawali w zażyłosci, zaaranżowany romans zaczął się powoli. Po tygodniu Lennon ukradł jej pocałunek w windzie Dakota. „Tydzień później dotarł do drugiej bazy” – powiedziała. „Kilka dni później - stało się”. Jeśli chodzi o jakość i częstotliwość relacji intymnych: „Przez cały czas była to jazda bez trzymanki… John Lennon oczarował mnie. Po tym, jak się kochaliśmy [po raz pierwszy], zaczęłam płakać”.

Sprawy przyspieszyły we wrześniu 1973 roku. Pewnego wczesnego popołudnia Lennon powiedział: „Musimy wyjechać z Nowego Jorku w maju. Tylko we dwoje. Z dala od Yoko. Do godziny 18:00 tego dnia byli już w drodze do Los Angeles.Tak rozpoczął się 18-miesięczny romans, który stał się znany jako Stracony weekend Johna Lennona.

„Zakochaliśmy się w sobie” – powiedziała Pang. „Byliśmy jak para dzieci. Jego ulubioną rzeczą było chodzenie do IHOP i jedzenie naleśników z jagodami”. Przeprowadzili się do rezydencji Bel-Air, wypożyczonej od legendarnego dyrektora wykonawczego Lou Adlera (Carole King, the Mamas, and the Papas). Życie było idylliczne. Pang nieustannie fotografowała Lennona (wystawa jej zdjęć z epoki Lost Weekend odbywa się 8 i 9 kwietnia 2023 w City Winery). Nosili swoje ubrania i ocierali się o członków rodziny królewskiej z Los Angeles, takich jak Warren Beatty, Cher i Elizabeth Taylor. Na 23. urodziny Pang, w październiku 1973 roku, Lennon kupił jej pomarańczowego Plymoutha Barracudę. Narysował ją pędzącą samochodem i siebie, gdy siedział na tylnym siedzeniu i krzyczał „Pomocy”.

Ale była też dzika strona. Uwolniony od rozsądnych ograniczeń stawianych przez Yoko, Lennon mocno uderzył w gaz — i nie zawsze z najlepszym skutkiem. „To była powtórka z mojej młodości” – powiedział kiedyś Lennon. „Zachowywałem się jak nastolatek w Hollywood”. Pewnego razu Lennon pojawił się pijany w modnym klubie nocnym w Los Angeles o nazwie Troubadour z tamponem zawiązanym wokół głowy. Według Guardiana zaczął „robić ogromne zamieszanie w kasie” i szturchnął kelnerkę, która nazwała go „jakąś pipą z podpaską na głowie”.

Kolejnej nocy w Troubador Lennon i jego kumple upili się drinkami Brandy Alexander. „To był powrót Smothers Brothers [duet komediowy odwołany przez CBS z powodu nietypowego humoru]”, wspomina Pang, która nie piła alkoholu. „Siedzieliśmy przy stole z Pam Grier, Peterem Lawfordem i Harrym Nilsonem [muzykiem prowokującym kłopoty, którego album „Pussy Cats” z 1974 roku wyprodukował Lennon]. „Harry nękał Smothers Brothers i namówił Johna, by się przyłączył. Nagle menadżer Smothersów podszedł i złapał Johna za kołnierz. Johnowi się to nie spodobało, przewrócono stół. W końcu Lennona i Nilsona wyrzucono za drzwi. Przed awanturą Lennon demonstracyjnie całował się z May Pang. Fotografowie mieli używanie.

W tym czasie Yoko Ono zaaranżowała niespodziewane spotkanie Paula McCartneya i Lennona w Los Angeles. „John nie reagował tak, jak chciała Yoko”, powiedziała Pang, mając na myśli, że Yoko miała nadzieję, że Lennon zmęczy się romansem i wróci do żony. „Zadzwoniła do Paula, żeby zobaczył, co się z nami dzieje. Powiedziała Paulowi: „Och, nie mam nic przeciwko, żeby John wrócił do domu”. John nigdy się nie dowiedział, ale Yoko wysłała Paula, żeby nas sprawdził”.

Życie w LA nie było tylko zabawą – Lennon nagrał w tym okresie swój album „Rock ‘n’ Roll” ze znanym producentem Philem Spectorem. W oparach używek próby wymknęły się spod kontroli. „Phil lubił poppersy” — wspomina Pang, odnosząc się do kapsułek z azotanem alkilu, które otwierały się z trzaskiem i powodowały szybki odlot poprzez wdychanie oparów. I wsadzał je wszystkim pod nos. Był koszmarem. Najbardziej szalona sesja Spectora zakończyła się strzelaniem z pistoletu w salonie studia podczas rozmowy z Lennonem. „Wszyscy padli na ziemię; Pobiegłam w kierunku strzału – wspomina Pang. „Weszłam do salonu i usłyszałam, jak John mówi:„ Jeśli masz zamiar mnie zastrzelić, to zastrzel mnie. Ale nie narażaj moich uszu. Potrzebuję ich.'"

Tej nocy, w domu Adlera, po pijackiej bójce ze Spectorem i ochroniarzem Spectora, zamroczony wódką Lennon oszalał. „Rzucił krzesłem przez okno i zniszczył złotą płytę” – powiedziała Pang. „Następnego ranka John powiedział mi, że zabrali mu okulary i związali krawatami Lou. Nie wiedział gdzie jest. Ochroniarz Phila usiadł na nim. John myślał, że chcą zrobić jakiś męski trójkąt.

Po około sześciu miesiącach w Los Angeles para wróciła do Nowego Jorku – ale nie do Ono. "John był ze mną. Wprowadziliśmy się do mieszkania z jedną sypialnią na East 52nd Street. To tam Bob Gruen nakręcił słynne zdjęcie Johna na dachu, ubranego w koszulkę z napisem „Nowy Jork”. Zrobiłam zdjęcie Boba podczas robienia zdjęcia”. Żyli jako para, a Lennon, według May, wyraźnie ją preferował. Na broadwayowskiej premierze musicalu opartego na Sgt. Pepper pojawiła się Yoko Ono. May Pang wyszeptała do Johna: „Czy chcesz, żebym ustąpiła jej miejsca?” John bez ogródek powiedział: „Nie! Niech usiądzie z tyłu”. „Yoko dzwoniła 20 razy dziennie” – wspomina May. „Czasami było to o 4 rano, a telefony kończyły się niczym. Mówiła: „Byłam na spacerze”. Pytałam: „I co dalej?” Ale nie było dalszego ciągu”.

Sprawy szły w poważnym kierunku: „W styczniu 1975 roku, po wizycie u Micka [Jaggera] i Bianki [Jagger] w domu Andy'ego Warhola w Montauk, znaleźliśmy tam dom do kupienia. Myślę, że Yoko zorientowała się, jak bardzo się do siebie zbliżyliśmy. Gdybyśmy kupili dom, byłby to koniec”. Później tego samego miesiąca, w piątkowy wieczór, Lennon pojechał do Dakoty. Yoko Ono umówiła się na spotkanie z hipnotyzerem, rzekomo po to, by pomóc Johnowi rzucić palenie. „Odprowadziłam go do drzwi i wiedziałam, że to ich spotkanie nic dobrzego nie przyniesie”. John obiecał wrócić. Cały weekend spędził jednak z Ono. W poniedziałek John powiedział:„ Yoko pozwala mi wrócić ”. Zapytałam, czyj to był pomysł. Powiedział: „Niczyj”. To był koniec. Dotknęło mnie to mocno.

Pang wkrótce przestała pracować dla Lennona i Ono. Znalazła sobie pracę w Island Records. Mimo to przez następne pięć lat między nią, a Lennonem odbywały się rozmowy telefoniczne oraz intymne schadzki. — Wezwania byłyby nagłe — wspomina May Pang. „Ostatni kontakt mieliśmy w weekend Dnia Pamięci w 1980 roku. John zadzwonił z Kapsztadu i powiedział: ‚Musimy znaleźć sposób, żeby się spotkać’”.

Jakieś sześć miesięcy później Lennon został śmiertelnie postrzelony przed Dakotą. „Byłam w domu przyjaciela i usłyszałem w radiu, że John został postrzelony” – powiedziała Pang. „Zmarłam i zadzwoniłam do znajomego, aby upewnić się, że dobrze usłyszałam. Następnie dowiedziałam się, że nie żyje. Upuściłam telefon i krzyknęłam. Później spędziłam dużo czasu płacząc samotnie i rozmawiając z nim duchowo. Powiedziałam: „Nie mogę uwierzyć, że cię tu nie ma”. Nigdy się z tym nie pogodziłam.