The Beatles Polska. Info.

"Revolver" jakiego nie znacie - ekskluzywna zapowiedź nowego wydawnictwa The Beatles

2022-09-07,  autor: kasia  
[...powrót do newsów]

Latem 1966 roku, Beatlesi wypuścili „Revolver” - album tak daleko wyprzedzający swoje czasy, że świat wciąż go dogania.
Paul McCartney zgłębia awangardową sztukę i muzykę. John Lennon czyta Tybetańską Księgę umarłych. George Harrison studiuje sitar i mistycyzm hinduski. Ringo Starr umieścił w swojej piwnicy pub. Są gotowi zaszokować świat – i siebie – swoim arcydziełem. Rezultat: Revolver jest stale uznawany najlepszym albumem rockowym, jaki kiedykolwiek powstał.


Tylko, że świat jeszcze tego nie słyszał. Ponieważ w 2022 roku Revolver kryje w sobie więcej niż wiedzieliśmy. Latem tego roku , dziennikarze Rolling Stone odbywają ekskluzywną wycieczkę do słynnego studia Abbey Road, miejsca, które Beatlesi nazywali domem. Producent Giles Martin, syn czarodziejskiego producenta George’a Martina prezentuje nieznane fragmenty sesji, wraz z odkrywczym nowym miksem najbardziej eksperymentalnego albumu Beatlesów.


To ten, w którym chłopcy postanawiają przerobić się od zera, próbując psychodelii, muzyki kameralnej, rag hinduskich i tzw. Memphis Soul. Jak mówi Giles Martin: „Revolver to album, na którym można posłuchać każdej piosenki i powiedzieć „Och, to jest kierunek, w którym pójdą dalej” i za każdym razem się mylić. Wszyscy Beatlesi są w tej samej strefie, dojrzewając. Ale mamy czterech indywidualnych członków, z czterema eklektycznymi stylami chętnymi do surfowania na tej samej fali. I o tym jest ten album. „Co masz? Jak mocno szalone to jest? Cóż, mogę cię prześcignąć”.


Ten „Revolver” jest pełen świeżych niespodzianek. Po pierwsze, nie spodziewaliście się, że jednym z najgłębszych emocjonalnych odkryć będzie „Yellow Submarine”. Świat myśli o tym jako dziecięcej piosence, którą w pośpiechu napisali dla Ringo. Ale domowe demo Johna pokazuje, że na początku to była melancholijna akustyczna ballada przywołująca utwory z Plastic Ono Band. Pomysł, że smutna spowiedź Johna została przerobiona dla Ringo, który śpiewa ulubioną na świecie dziecięcą piosenkę – to cała podróż z „Revolverem”. Kto inny mógłby przeprowadzić prosty pomysł na na piosenkę przez tyle zmian, tylko po to, by skończyć ją idealnie? Tylko Beatlesi.


Nowy „Revolver” pojawi się w sprzedaży 28 października. Nowe miksy stereo i Dolby Atmos piosenki „Taxman” są już dzisiaj udostępnione na platformach strumieniowych. Słychać na nich, że dźwięk kwitnie dzięki technologii opracowanej przez zespół Petera Jacksona na potrzeby dokumentu „Get Back”.


Wersja Super Deluxe Edition zawiera w sumie 63 utwory, z oryginalnym albumem w stereo, mono, w Dolby Atmos, a także z nagraniami z sesji, na 5 płytach CD, 4 winylowych płytach LP i 7-calowej EP-ce „Paperback Writer”/„Rain”. Do zestawu dołączona jest 100-stronicowa książka w twardej oprawie ze zdjęciami, przedmową Paula McCartneya ( w sumie niezły album), wprowadzeniem Gilesa Martina, rysunkami Klausa Voormana, pouczającymi esejem napisanym przez Questlove oraz wnikliwą analizą historyka Kevina Howletta.


Pewność Beatlesów nigdy nie stanowiła dla nich problemu. Eksplodowała w „Revolverze”, podobnie jak ich duch rywalizacji. W czerwcu 1966 roku, zanim ktokolwiek usłyszał ich nowe „Tomorrow Never Knows”, Paul powiedział NME: „Zrobiliśmy to, ponieważ mam dość robienia dźwięków, których zdaniem innych ludzi były słyszane już wcześniej”.
Ich przyjaźń w tajemniczy sposób zbliżyła ich bardziej do siebie. Nadawali na tych samych falach, a wszyscy wokół mogli to wyczuć. Ale ich eksperymentalny duch stał się zaraźliwy. Ich 18-letni Geoff Emerick zmienił brzmienie, wpychając sweter w bęben basowy Ringo. George Martin na co dzień przełamywał granice w studiu nagrań w piosenkach jak „Taxman”, „Eleanor Rigby” i na „Love You To”.

Wszystko w muzyce potwierdza, że Beatlesi dorośli. Jak mówi Martin: ‶Kiedy Paul siedział ze mną i słuchał tego, powiedział: ‘To jest płyta, na której współpracują cztery indywidua”. To upadek Beatlemanii. ‶Udawana Beatlemania umarła”, jak to śpiewali The Clash w piosence ‶London Calling”. Nie są już cztero głową bestią na płycie ‶Revolver”. Mają różne style. Ale bez względu na to, czego próbują, nadal są The Beatles. Świat zewnętrzny poza Beatlesami nie istnieje. W ich życiu nie ma jeszcze kobiet, z którymi są tak blisko związani jak ze sobą. Dzielą razem łoże, i nie mogą się doczekać kiedy znowu będą razem w łóżku. Skończyli z trasami koncertowymi i chcą nagrywać świetne płyty.”


To była nagła zmiana nastroju dla dla Martina po pracy przy ‶Get Back”. ‶Kiedy słuchałem sesji nagraniowych do ‶Revolvera”, po ukończeniu prac nad ‶Get Back”, to pomyślałem, ‶och, to jest właściwie prawdziwa zabawa”. Przy ‶Get Back” starają się do tego powrócić, zaczerpnąć świeżego powietrza, podczas gdy w ‶Revolverze” po prostu oddychają tym powietrzem. To po prostu niekończący się entuzjazm. Nie ma wizji postapokaliptycznej. Nie było żadnego rozstania, nie było powrotów, żaden z nich nie odszedł.

Na nagraniach słychać jak chłopcy się kłócą, droczą się z Harrisonem, bo za długo czasu zajmuje mu wymyślanie tytułów piosenek. Ale to jest zabawne, to taka przyjacielska debata w porównaniu z tym, co się stało kilka lat później. Jabłko nie zostało jeszcze nadgryzione.

To także Beatlesi zamykający rozdział z trasami koncertowymi. ‶Zastanawiasz się, ile w ‶Revolverze” wiążę się z frustracją związaną z trasą koncertową?” - pyta Giles. ‶Uciekają do studia przed szaleństwem Beatlemanii, mówiąc: ‘Po prostu znajdźmy inny świat, do którego warto się udać, by uciec jak najdalej’. Dlatego John powiedział, że chce zaśpiewać ‶Tomorrow Never Knows” na szczycie góry, bo chciał być jak najdalej od bycia na scenie”.

Beatlesi byli zmęczeni ściganiem się na szybkie koncerty na żywo, nie mając miejsca na odkrywanie nowej muzyki na scenie. Ich letnia trasa po Stanach Zjednoczonych była ich ostatnią w historii, nękaną przez zamieszki i protesty. (Zlot Ku Klux Klan przed ich występem w Memphis przyciągnął 8 tysięcy osób). Martin uważa, że studio Abbey Road było dla nich bezpieczną przestrzenią. ‶Prawdopodobnie z powodu napięć, które narastały wraz z Beatlemanią i wszystkim, tym co działo się w 1966 roku. W ich zewnętrznym świecie było tyle chaosu, że musieli się wycofać. Studio Abbey Road stało się dla nich sanktuarium, w którym mogli spędzać czas. Podczas nagrywania Sierżanta Pieprza spędzili dwa razy dłużej czasu w studiu niż przy pracy nad Revolverem”.

Nowy miks Gilesa Martina i Sama Okella wykracza poza to, co zrobili z poprzednimi edycjami Deluxe dzięki technologii opracowanej przez zespół Jacksona przy pracy nad dokumentem ‶Get Back”. Wszyscy pewnie kojarzą scenę, w której przebijają się przez stukot stołówki, by skupić się na głosach Johna i Paula rozmawiających o odejściu George’a, z mikrofonem umieszczonym w doniczce? To właśnie zrobili z zestawem perkusyjnym Ringo. Brzmi niesamowicie.

Jak Martin wyjaśnia: ‶Na przykład na jednej ścieżce ‘Taxmana’ nagrana jest perkusja, bas i gitara rytmiczna. Nowa technologia potrafi to wszystko rozdzielić. Oczywiście nic się nie zmienia, ale teraz możemy usłyszeć więcej tego, co chłopcy grali tego dnia. Słychać szczegóły ukryte w miksie, takie jak gitara akustyczna w ‶For No One” lub pstrykanie palcami w ‶Here, There And Everywhere”.



‶Rain” (Take 5, Actual Speed)
Beatlesi uzyskali to senne , psychodeliczne brzęczenie na stronie B singla ‶Paperback Writer” nagrywając instrumentalną ścieżkę bardzo szybko, a następnie ją zwalniając. Ale prawdziwy szok czeka nas po usłyszeniu jak grają na żywo z oryginalną maniakalną prędkością - Ringo zamienia się tutaj we wszystkich czterech członków zespołu Ramones. Beatlemaniacy zawsze zachwycali się perkusją w ‶Rain”. Jak Ringo kiedyś powiedział: ‶Znam siebie i moją grę, a potem jest ‘Rain’”.


‶Yellow Submarine” (Songwriting Work Tapes 1 & 2)
Przygotujcie się: wszystko, o czym myśleliśmy, że wiemy o ‶Yellow Submarine” jest błędne. Cały świat zna standardową historię pochodzenia - piosenka dla dzieci napisana na szybko przez Paula dla wujka Ringo, coś, co John ponuro tolerował. Jednak nie bądźcie zszokowani, gdy uronicie łzę słysząc jak John ją śpiewa. Refren należy do Paula, ale w zwrotkach John smutno się zwierza brzdąkając na gitarze: ‶In the place where I was born / No one cared, no one cared / And the name that I was born / No one cared, no one cared.” (W miejscu, w którym się urodziłem/Nikogo to nie obchodziło/A imię, z którym się urodziłem/Nikogo to nie obchodziło”. Nagranie demo na jego domowym magnetofonie to chwytająca za serca ballada wspomnień z dzieciństwa coś pomiędzy ‶Julią” i ‶Strawberry Fields Forever”.
‶Nie miałem o tym pojęcia, dopóki nie zacząłem analizować odrzutów” - mówi Martin. ‶Powiedziałem do Paula: ‘Zawsze myślałem, że to piosenka, którą napisałeś i podarowałeś Ringo, a John mówił: ‶Ta cholerna Yellow Submarine”. A to wcale tak nie było. To jak piosenka Woody’ego Guthrie. Ale w pewnym sensie jest piękna, kiedy zdajesz sobie sprawę, że kryje się za nią tyle głębi. Jednak i tak , trudno wyobrazić sobie świat bez wersji Ringo. Kiedy słuchasz fragmentów, nawet znając piękno wersji John, a to wiesz dlaczego Ringo ją zaśpiewał. I to była wnikliwa, spójrzmy prawdzie w oczy, właściwa decyzja do podjęcia”.


‶I Want to Tell You” (Take 4)
George miał tendencję do problemów z nadawaniem tytułów piosenek. Po napisaniu ‶Love You To”, wciąż nazywał utwór ‶Granny Smith” (po odmianie jabłek), ponieważ nie mógł myśleć o niczym innym. ‶I Want To Tell You” to jedna z jego najlepszych piosenek i jest całkiem oczywiste, jaki powinna nosić tytuł (A to jest ten sam facet, który wyśmiewał Paula za tytuł ‶I’ve Got A Feeling”. Kiedy George Martin pyta Harrisona jaki piosenka nosi tytuł, inni pękają. John szydzi ‶‘Granny Smith, Part Friggin’ Two!’” („Granny Smith, część pieprzona druga!”). Nawet dyplomatyczny Ringo nie może się powstrzymać od rzucenia podpowiedzi: ‶Tell You” - to brzmi ładnie. Nieskończona cierpliwość, to imię Ringo.