The Beatles Polska. Info.

Ona ucieka z domu - praca z Paulem to koszmar.

1967-03-17,  autor: joryk  
[...powrót do newsów]

Studio 2. 7:00pm-12:45am.
Nagrywanie: "She's Leaving Home" (takes 1-6).
Producent: George Martin; Inżynier: Geoff Emerick; Drugi inżynier: Richard Lush.

Komponowanie
Bezpośrednią przyczyną powstania piosenki "She's Leaving Home" był artykuł z 27 lutego 1967 roku umieszczony w londyńskim wydaniu Daily Mail: "A-Level Girl Dumps Car And Vanishes". Dziewczyna z dobrego domu rzuca wszystko i znika. Pośrednim powodem takich zachowań był rodzący się w Stanach, pod koniec 1966 roku, ruch hippisowski. Według danych FBI, w 1967 r. zanotowano rekordową ilość 90 tysięcy ucieczek nastolatków z domów. Wielu z nich kierowało się do San Francisco - centrum ruchu Flower Power.
Z Anglii nie wędrowano do Frisco ale ucieczki z domu również były na porządku dziennym. Jedną z takich osób była Melanie Coe, córka Johna i Elsie Coe ze Stamford Hill w Londynie. Jej historię można przeczytać między innymi w książce "A Hard Day's Write" Steve Turnera, który opisuje historie związane z wszystkimi piosenkami Beatlesów.
To o niej był artykuł, który zobaczył w gazecie Paul McCartney. Był wtedy w swoim domu na Cavendish Avenue i od razu zaczął pisać tekst.

Kompozytorskim wkładem Lennona do piosenki była partia "chóru greckiego". Kiedy Paul śpiewa pierwszym głosem oznajmiając ucieczkę dziewczyny, John włącza się i przedstawia punkt widzenia rodziców: "poświęciliśmy jej całe życie, miała wszystko, co można kupić". Partie Paula śpiewane są wolno, z rozciągniętymi nutami "sheeeee... is leaving..." po czym następują odpowiedzi Johna: "We gave her most of our lives", "Sacraficed most of our lives". Wygląda na to, że Lennon napisał tą część w chwili, gdy cały tekst Paula już istniał. John nic nie zmieniał - dołożył tylko swoją partię. Wkład Lennona był tak istotny, że zamienił zwykłą piosenkę w dzieło sztuki.

John Lennon: "Paul miał podstawową bazę piosenki ale te linijki, jak 'We sacrificed most of our life… we gave her everything money could buy,' to ja napisałem. To była łatwizna. Mimi codziennie mi to powtarzała."


Nagrywanie
Beatlesi nagrali tylko trzy piosenki zaaranżowane wyłącznie na instrumenty klasyczne: "Yesterday", "Eleanor Rigby" oraz "She's Leaving Home".
Jak się zaczęła przygoda Paula z klasyką opowiada Barry Miles w książce "Many Years From Now". Kiedy Paul przyniósł Yesterday, pozostali Beatlesi uznali, że powinien ją nagrać sam z gitarą klasyczną. George Martin zaproponował jednak, że zaaranżuje piosenkę na kwartet smyczkowy. "Nie" - odpowiedział Macca. "Kwartet smyczkowy brzmi zbyt klasycznie. Nie jestem zainteresowany." George jednak nie odpuszczał - "Spróbujmy, zobaczymy, jak to zabrzmi i wtedy zdecydujesz." Ostatecznie wersja Martina sprawdziła się genialnie, znalazła się na płycie i zyskała miejsce w historii muzyki. To zmieniło nastawienie Paula do klasyki.

Komponując piosenkę She's Leaving Home. Paul postanowił, że będzie zaaranżowana tylko na orkiestrę i wokal. Nie będzie gitar. Natychmiast zadzwonił do George'a Martina:
"- George, mam nową piosenkę, chciałbym ją szybko zrobić. Zamówimy orkiestrę, napiszesz nuty. Czy możesz przyjść jutro popołudniu?
- Nie mogę jutro Paul, bo akurat nagrywam płytę z Cillą [Black].
- Daj spokój, znajdziesz trochę czasu koło drugiej.
- Nie mogę, mam sesję. Paul, nie możesz oczekiwać, że jak tylko zadzwonisz, to rzucę pracę i pobiegnę pisać dla Ciebie."
Paul McCartney zadzwonił więc do Neila Aspinalla aby ten znalazł mu innego muzyka. Ostatecznie zatrudniono zawodowego producenta i aranżera Mike'a Leandera. To, co słyszymy na płycie jest jego dziełem.

Wkrótce po tym McCartney, jak gdyby nigdy nic, przynosi partyturę do studia i mówi Martinowi: "Są nuty. Możemy nagrywać."
Martinowi jest bardzo przykro, bo do tej pory tylko on robił takie rzeczy dla Beatlesów. Poświęcił wszystko dla współpracy z zespołem i zawsze był lojalny. Zachowuje się jednak z godnością i nie okazuje zawodu. Przygotowuje stanowiska dla muzyków i po analizie nut oświadcza, że orkiestracja Leandera jest efektywna.
"Nagrałem to. Dołożyłem coś od siebie, żeby całość bardziej pasowała ale byłem zraniony. To był jeden z najgorszych momentów w moim życiu." - wspomina George Martin (All You Need Is Ears).

Paul McCartney: "Wiem, że było mu przykro ale mnie też było przykro, że miał czas dla Cilli, a dla mnie nie."

Jednym z dziesięciu muzyków jest harfistka Sheila Bromberg, pierwsza kobieta grającą w piosence Beatlesów. "Praca z Paulem to koszmar" - powiedziała później. "Jestem dumna, że brałam w tym udział, ale wtedy najchętniej skręciłabym mu kark. Nie wiedział, czego chce. Graliśmy w kółko wciąż nowe wersje, a on tylko mówił to nie to i nie chcę tego. W końcu, późno w nocy, nasz szef orkiestry wstał i powiedział: 'idziemy stąd'. I poszliśmy."
Na płytę wybrano pierwszą wersję.

* Paul McCartney - Lead Vocals
* John Lennon - Lead Vocals
* Erich Gruenberg - Leader, Violin
* Derek Jacobs - Violin
* Trevor Williams - Violin
* Jose Luis Garcia - Violin
* John Underwood - Viola
* Stephen Shingles - Viola
* Dennis Vigay - Cello
* Alan Dalziel - Cello
* Gordon Pearce - Double-bass
* Sheila Bromberg - Harp

Ciekawostki muzyczne.
Piosenka jest nagrana w rytmie walca, podobnie jak "This Boy", "Baby's In Black" oraz "Yes It Is".
Struktura jest dość złożona, jak na Beatlesów (aabaabab): zwrotka - zwrotka - refren - zwrotka - zwrotka - refren - zwrotka - refren.
Beatlesi oczywiście nigdy nie zagrali "She's Leaving Home" na żywo ale zrobił to Paul McCartney. W dodatku zaśpiewał (falsetem) w oryginalnej tonacji ...choć ostatnio było to (chyba) bardzo dawno, bo 1 czerwca 2003 roku w Liverpoolu.

Tekst

Wednesday morning at five o'clock as the day begins Silently closing her bedroom door Leaving the note that she hoped would say more She goes downstairs to the kitchen clutching her hankerchief Quietly turning the backdoor key Stepping outside she is free She (We gave her most of our lives) Is leaving (Sacraficed most of our lives) Home (We gave her everything money could buy) She's leaving home after living alone For so many years (Bye bye) Father snores as his wife gets into her dressing gown Picks up the letter that's lying there Standing alone at the top of the stairs She breaks down and cries to her husband "Daddy our baby's gone Why would she treat us so thoughtlessly? How could she do this to me?" She (We never thought of ourselves) Is leaving (Never a thought for ourselves) Home (We struggled hard all our lives to get by) She's leaving home after living alone For so many years (Bye bye) Friday morning at nine o'clock she is far away Waiting to keep the appointment she made Meeting a man from the motor trade She (What did we do that was wrong) Is having (We didn't know it was wrong) Fun (Fun is the one thing that money can't buy) Something inside that was always denied For so many years (Bye bye) She's leaving home Bye bye

W środę rano, o piątej, kiedy zaczyna się dzień, Cicho zamyka drzwi do swej sypialni. Zostawia liścik, w ktorym miała nadzieję powiedzieć więcej. Schodzi na dół do kuchni ściskając chusteczkę do nosa. Delikatnie przekręca klucz do tylnych drzwi. Wychodząc na zewnątrz jest wolna. Ona (daliśmy jej prawie całe swoje życie) Porzuca (poswięciliśmy wiekszość swojego życia) Dom (daliśmy jej wszystko, co można kupić za pieniądze) Ona porzuca dom po tylu samotnych latach. Pa, pa. Ojciec chrapie jeszcze, kiedy matka wkłada szlafrok. Podnosi leżący list. Stojąc samotnie u szczytu schodów, Załamuje się i krzyczy do męża "Tato, nasze dziecko odeszło". Dlaczego potraktowała nas tak okrutnie. Jak mogła mi to zrobić. Ona (nigdy nie myśleliśmy o sobie) Porzuca (nigdy jednej myśli o sobie) Dom (całe życie ciężko zmagaliśmy się, żeby dawać radę) Ona porzuca dom po tylu samotnych latach. Pa, pa. W piątek o dziewiątej rano ona jest już daleko. Czeka na umówione spotkanie. Spotkanie z facetem z warsztatu samochodowego. Ona (co takiego zrobiliśmy żle) Jest (nie wiedzieliśmy, że to było złe) Radosna (radość, to coś czego nie można kupić) Coś w środku, co zawsze było stłumione przez tyle lat. Pa, pa. Ona porzuca dom, pa, pa.