The Beatles Polska. Info.

Ukazuje się singiel Eleanor Rigby / Yellow Submarine

1966-08-05,  autor: joryk  
[...powrót do newsów]

Ukazuje się singiel Eleanor Rigby / Yellow Submarine. Obydwie strony oznaczono literą "A". Cztery tygodnie na pierwszym miejscu.

Eleanor Rigby, piosenka 23 letniego Paula McCartneya o śmierci i o samotności starych ludzi. Nie jest to pierwszy poważny tekst Beatlesów ale chyba pierwszy tak wstrząsający. Co ciekawe, pracowali nad nim wszyscy Beatlesi w domu Lennona w Kenwood. Był z nimi również kolega Lennona Pete Shotton. Pomysłem Pete'a było zamienienie "Father McCartney" na inne nazwisko. Paul wziął książkę telefoniczną i znalazł "Father McKenzie". Harrison wymyślił wstawkę "Ah, look at all the lonely people". Starr dodał linijkę "writing the words of a sermon that no one will hear". W 1971 roku Lennon twierdził, że napisał dobrą połowę piosenki, jeśli nie więcej. W 1980 przyznał się już do całej piosenki, z wyjątkiem pierwszego wersu, co do którego wszyscy się zgadzają, że pochodzi od Paula. Sam McCartney przyznaje, że Lennon dużo pomógł ale ocenia jego wkład na jakieś 20%. Popiera go w tym Pete Shotton.

Utwór nagrano z towarzyszeniem podwójnego kwartetu smyczkowego.
Paul McCartney – lead and harmony vocals
John Lennon – harmony vocal
George Harrison – harmony vocal
Tony Gilbert – violin
Sidney Sax – violin
John Sharpe – violin
Juergen Hess – violin
Stephen Shingles – viola
John Underwood – viola
Derek Simpson – cello
Norman Jones – cello
George Martin – producer, string arrangement
Geoff Emerick – engineer

Paul: „Eleanor Rigby” napisałem mieszkając w Londynie, bo wtedy miałem w piwnicy pianino. Schodziłem na dół i bawiłem się łażeniem po klawiaturze. Bawiąc się jakimś akordem, poczułem, jak przyszły do mnie słowa: „Dazzie-de-da zbiera ryż w kościele, w którym odbył się ślub...”. Ta myśl o kimś zbierającym ryż po weselu skierowała ten utwór w stronę wzruszenia, w stronę ‘samotnych ludzi’.

Miałem trochę problemów z nazwiskiem, bo zawsze chcę mieć takie, które dobrze brzmi. Patrząc na stare szkolne zdjęcia, pamiętałem wszystkie nazwiska, które się sprawdzają – James Stringfellow, Grace Pendleton. Kiedy czyta się powieści, są w nich nieprawdziwe nazwiska, jak „James Turnbury”. Dlatego do tej piosenki, bardzo chciałem znaleźć prawdziwie brzmiące nazwisko.

Poczas kręcenia „Help!” pracowaliśmy z Eleanor Bron i spodobało mi się jej imię. Wtedy zetknąłem się z nim po raz pierwszy. Kiedyś, idąc wieczorem w Bristolu, zobaczyłem na sklepie nazwisko Rigby. Pomyślałem: „O, Rigby, co za świetne nazwisko”. Prawdziwe, a do tego nieco egzotyczne. Tak powstała „Eleanor Rigby”.

Przysięgam, iz myślałem, że tak właśnie wymyśliłem to nazwisko. Elenaor Rigby. Pamiętam dosyć dobrze, że miałem imię Eleanor i szukałem do niego prawdziwie brzmiącego nazwiska, aż znalazłem je, chodząc po porcie w Bristolu, gdzie widniało na szyldzie jakiegoś sklepu. Wygląda jednak na to, że na cmentarzu Woolton, który często odwiedzałem z Johnem jest nagrobek Eleanor Rigby. Okazuje się, że kilka metrów w prawo jest pochowany ktoś o nazwisku McKenzie.

Był totalny zbieg okoliczności albo moja podświadomość. Podejrzewam, że to jednak była moja podświadomość, bo przecież bywałem pośród tych grobowców, włócząc się po cmentarzu z Johnem. Tam właśnie się opalaliśmy i paliliśmy fajki. Więc może to była podświadomość, chyba to mnie jakoś przerosło. Nie znam prawdziwej odpowiedzi na pytanie, skąd to wziąłem. Zbieg okoliczności to zwrot, który mówi, że zbiegły się w tym czasie dwie rzeczy. Polegamy na tym jako na wyjaśnieniu, ale to tylko termin, który niczego nie mówi. Jeśli chodzi o powody, dlaczego te dwie rzeczy się zbiegają, to są one zapewne zbyt skomplikowane, by można było to zrozumieć.

John: „Eleanor Rigby” to dziecię Paula, a ja pomogłem w nauce dziecka.

Paul: Pamiętam, jak kiedyś leżałem w łóżku, tuż przed zaśnięciem, w tym momencie zmroku, gdy do głowy przychodzą głupie pomysły i pomyślałem o „Yellow Submarine” - „Wszyscy mieszkamy w żółtej łodzi podwodnej”.

Lubię dziecięce rzeczy – lubię dziecięce umysły i dziecięcą wyobraźnię. Dlatego ten całkiem surrealistyczny pomysł, który był bardzo dziecinny, wcale nie wydał mi się mi się nie cool. Pomyślałem też, że skoro Ringo tak dobrze radzi sobie z dziećmi – jest dla nich kapitanem wujkiem – to może nie byłoby złym pomysłem dać mu zamiast poważnej piosenki, piosenkę dziecięcą. On jednak nie za bardzo chciał ją zaśpiewać.

John: Donovan pomógł napisać tekst. Ja też pomogłem w pisaniu tekstu. Ten utwór ożył w studiu, choć był oparty na inspiracji Paula. To był pomysł Paula, tytuł Paula, więc uważam zo za piosenkę Paula.

George”Yellow Submarine” została napisana przez Paula i Johna, ale nawet na początku oni potrafili sami pisać duże fragmenty piosenek. Potem jeden pomagał drugiemu ją skończyć, lecz to wyszło na jaw później.

Ringo: Tak naprawdę to nie wiem, skąd oni mieli ten pomysł. Uznałem, że to jest dla mnie naprawdę interesujący utwór do zaśpiewania.