Polski Serwis Informacyjny The Beatles

In My Life na pewno nie jest "słodkawą balladą miłosną", to raczej pełne powagi epitafium. Płytkie ballady miłosne kończą się u Beatlesów wraz z And I Love Her.

No dobra, po drodze były jeszcze It's Only Love i I Need You i pewnie coś o czym teraz zapomniałem ale od Rubber Soul nie przypominam sobie miłosnych balladek z przekazem dla nastolatek (-latków ).

_________________

Piotrek, dodałeś trochę od siebie - słodkawa ballada o miłości.kropka. In my life - słodkawa (bo nawet nie do końca słodka) jest, balladą jest, o miłości jest. Nigdzie nie pisałem o płytkości, czy dlanastolatkowości.

Dodałem. Może przesadziłem. Pewnie efekt komunikatów jakie przeczytałem nt. In My Life, z którymi się nie zgadzam. Nevermind.
Dzięki za psychodeliczną listę.

_________________

Pierwsza dziesiątka " ponumerowana " , pozostałe dwie - grupowe.
Niestety w kilku przypadkach nie mogłem się oprzeć czarowi mego pierwszego (jeśli chodzi o teksty i ich ilustracje ) Elementarza Beatles czyli albumowi pod red. Allana Aldridge'a.(zaznaczłem je(A)
Ale i tak większość tekstów broni się sama.

1 ACROSS THE UNIVERSE- czysta Poezja-przez duże " P "
2 BECAUSE - Because the sky is blue -it makes me cry ( dosłownie !!! )
3 TAXMAN - be thankfull I dont take it all ( co za łaskawca (A)



4 Helter Skelter - You may be a lover but you ain't no dancer ; przypomina mi się bardzo brzydkie powiedzonko rosyjskie a propos seksualnego podtekstu tej piosenki (A)




5 Eleonore Rigby - All the lonely people where do they all come from [...] where do they all belong ;smutne , reflksyjne - a pytania refrenu brzmią wręcz jak wyrzut sumienia

6 She's leaving home - dziwne to a może i nie, ale z upływem czasu zmienia się punkt widzenia
Kiedyś byłem całym sercem z uciekającą dziewczyną -fun is the one thing the money can't buy
Dzisiaj bardziej rozumiem argumenty jej rodziców -we never thought of ourselves

7 Piggies - Everywhere there's lots of piggies living piggy lives
Pigs - pisały krwią swych ofiar na ścianach willi dziewczyny z komuny Mansona - ale jakżeż inaczej można nazwać życie Polańskiego i innych elit Hollywood tamtego czasu - jeśli nie piggy lives
Biedny George oberwał przy okazji procesu bandy za swe specyficzne pełne sarkazmu poczucie humoru

8 Nowhere Man - Nowhere man please listen , You don't know what You're missing /Nowhere man the world is at Your command - John piosenkę potrafił napisać dosłownie z " niczego" i to jaką !


9 The long and winding road - Poetycka konkurencja Paula dla Across... na albumie Let it be , nie dorównuje tekstowi Johna ani też nawet Goodbye yellow brick road- Eltona , ale mieści się w "dziesiątce" , znowu w dużej mierze dzięki (A)

10Dr Robert - If You're down he'll pick You up , dr Robert , take a drink from his special cup , dr Robert -I tak niewinnie zaczęła się era doktorków- szarlatanów, którzy niby to pomagając wysyłali gwiazdy na tamten świat (Presley , Michel Jackson czy scena z filmu The Wall gdzie półprzytomnego Pinka/Geldofa biało-kitlowcy "szprycują" przed wypchaniem na scenę)


II DZIESIĄTKA (bez kolejności )

Od naiwnej wiary , że można uciec w samego siebie - In my mind there's no sorrow , there will be no sad tomorrow -There's a place - poprzez rozpaczliwe wołanie o pomoc won't you please , please help me - Help ! aż po przejmujący hymn rock'n'rollowego samobójcy - Yes I'm lonely wanna die - którego przy życiu trzyma jedynie uczucie do tej Jedynej - If ain't dead already , Oh girl you know the reason why Yer Blues - John przeszedł w swych tekstach swoistą ewolucję.


Po drodze była jeszcze fascynacja Wschodem - turn of your mind relax and float down stream - Tomorrow never knows
i psychodeliczne majstersztyki Lucy in the sky with diamonds- Follow her down to a bridge by a fountain where rocking horse people eat marshmallow pies oraz Being for the benefit of Mr Kite - Henry the Horse dances the waltz (A)



A propos tego ostatniego utworu - wielu naśladowało Beatlesów nie tylko muzycznie ale i tekstowo - tu mała zagadka , kto śpiewał : Soon the Gypsy Queen in a glaze of Vaseline will perform on guillotine
What a scene! What a scene.

Jako uzupełnienie tej Lennonowskiej dziesiątki - trzy utwory Paula I'm looking through you
- love has a nasty habit of disappearing overnight i kolejna zagadka z czyim tekstem kojarzą się Wam takie wersy tegoż utworu -Your lips are moving , I cannot hear , Your voice is soothing but the words aren't clear


You never give me your money - kiedyś przed laty dopełniające je słowa You only give me your funny papers brzmiały w realiach ekonomicznych PRL nadzwyczaj dosłownie.Dzisiaj bardziej przemawia do mnie zwrotka śpiewana przez Paula w manierze "honky tonk" : Out of college money spent / See no future pay no rent / All the money's gone nowhere to go [...] Oh that magic feeling nowhere to go

Lady Madonna - Lady Madonna children at your feet / wonder how you manage to make ends meet/ Lady Madonna baby at your breast / wonder how You manage to feed the rest - wypisz wymaluj obraz Matki Polki (A)


I jeszcze na okrasę Harrisonowski The Inner Light -The farther one travels/The less one knows - wiem coś o tym z autopsji...


III DZIESIĄTKA (bez kolejności)


Blackbird - You were only waiting for this moment to be free -pamiętam jak nuciłem te słowa w kolejce po paszport
I'm only sleeping - Everybody seems to think I'm lazy - I don't mind they're crazy- coraz częściej łapię się na tym , że nie chce mi się opuszczać wyrka ...


She came in through the bathroom window - she could steal but she could not rob





Hey bulldog - Some kind of innocence is measured out in years

Maxwell silver hammer - zamiast cytatu komentarz Paula : " This epitomises the downfalls in life. Just when everything is going smoothly "big-bang" down comes Maxwell's silver hammer and ruins everything "


I'm the Walrus - chyba najlepszy w historii przykład rockowego dadaizmu

Two of us - Two of us riding nowhere spending someones hard earnd pay ; robi to bardzo skutecznie wielu artystów ( ostatnio Pink Floyd) , choć Beatlesom zdarzało się niezmiernie rzadko

In my life - mój przyjaciel przed laty komentował ten tekst jako "czysty egzystencjalizm" a ja nigdy nie śmiałem go zapytać dlaczego ( by nie kompromitować się swą filozoficzną indolencją

We can work it out - jak wszyscy , za pozytywne przesłanie

Fool on the hill - puenta ? - to zrozumiałe bo przecież w każdej bajce ( i nie tylko ! ) na końcu okazuje się , że wygrał "Głupi Jaś "
PS
Aldridge doskonale dobrał urzekający obraz Rudolpha Hausnera ( A)

Piękny zestawik, Jurku. A pomysł z dodawaniem zdjęć Allana obrazujących teksty Beatli uważam za genialny. Dzięki nim finał będzie wyglądał bardzo okazale.

A tymczasem 30-tka od Przemka "Pschemo":

1. The End
2. Golden slumbers
3. Across the universe
4. All you need is love
5. Strawberry fields forever
6. Long and winding road
7. In my life
8. Nowhere man
9. Let it be
10. Dig it

11. Something
12. She’s leaving home
13. Blackbird
14. Eleanor Rigby
15. You've Got to Hide Your Love Away
16. While my guitar gently weeps
17. Octopus’s garden
18. Hey Jude
19. Fool on the hill
20. With A Little Help From My Friends

21. Being for The Benefit of Mr. Kite
22. We can work it out
23. I am the walrus
24. When I’m 64
25.Yesterday
26. Piggies
27. A day in the life
28. Ob La Di Ob La Da
29. All together now
30. Love me do

_________________

Mam nadzieję , że teraz "obrazki" będą permanentne a nie wędrujące , choć umieściłem je na obłoku

Kiedy wyniki plebiscytu?

_________________
http://www.ratujkonie.pl/.

Oto moja trzydziestka. Podzieliłem ją z pewnym trudem na dziesiątki, a jeszcze większym, wręcz herkulesowym, wysiłkiem zdecydowałem, którą ostatnią, nadmiarową pozycję usunąć. No cóż, taka już uroda rankingów.

Piosenki, które wybierałem możnaby podzielić na kilka kategorii. Niektóre z tekstów doceniam za impresjonistyczne poezje, jak Lucy in the Sky, Strawberry Fields, Julia, I Am the Walrus, Across the Universe czy Because, a także po części Octopus's Garden z idylliczną wizją podwodnego ogrodu. Inne wyróżniłem za historie, które opowiadają - Mr Kite, Rocky Racoon, Norwegian Wood, Maxwell's Silver Hammer. W jeszcze innych opisani są intrygujący bohaterowie - Nowhere Man, Bungalow Bill, Eleanor Rigby, The Fool on the Hill, i w sumie A Day in the Life też. Urzekły mnie też teksty pisane o swoich odczuciach i przeżyciach (w tym teksty bardziej spirytualne lub światopoglądowe), jak Help!, In My Life, ponownie Strawberry Fields, The Fool i Nowhere Man, I'm Only Sleeping, All You Need Is Love, The Inner Light, zaangażowane Revolution, oddający trafnymi metaforami epokę walk o prawa obywatelskie Blackbird, czy When I'm 64, w którym Paul wyobraża sobie, jak się okazało - mało trafnie, swoją emeryturę. Są też teksty humorystyczne - I'm Down, które stawiam na równi z klasykami rhythm'n'bluesowymi i rock'n'rollowymi, uszczypliwy Taxman, ponownie Rocky Racoon, Norwegian Wood i Maxwell, a także Only a Northern Song. I na koniec - dwie piosenki o przyjaźni - Two of Us i With a Little Help from My Friends. Aha! I jeszcze Tomorrow Never Knows, które nie wiem, gdzie przyporządkować.

Being for the Benefit of Mr Kite
Blackbird
Help!
I'm Down
In My Life
Lucy in the Sky with Diamonds
Nowhere Man
Rocky Racoon
Strawberry Fields Forever
Taxman

Across the Universe
A Day in the Life
Because
Eleanor Rigby
I'm Only Sleeping
Julia
Norwegian Wood
Octopus's Garden
The Continuing Story of Bungalow Bill
Tomorrow Never Knows

All You Need Is Love
I Am the Walrus
Maxwell's Silver Hammer
Only a Northern Song
Revolution
The Fool on the Hill
The Inner Light
Two of Us
When I'm 64
With a Little Help from My Friends

_________________
alias Dawidsu

Ciekawość zżera więc zapytam, który to utwór tak Ci dał w kość?

Mamy 25 list, liczę na jeszcze 2 (dawno obiecane). 27 byłoby sympatycznym wynikiem.
Na razie mam przeliczonych 21 list. Czołówka bardzo wyraźnie się krystalizuje. Tradycyjnie im dalej tym większy tłok i ostra walka. Harrison ciągle ma tylko jeden swój tekst w top 10, ale jest szansa na drugi, któremu do ekstraklasy brakuje 5 pkt.

Jak na razie 36 tekstów przekroczyło próg 100 pkt. Numer 1 ma ich na razie 443 i o całe 50 wyprzedza nr 2 - tak więc jest raczej niezagrożony.
W finale wyłonionych będzie 40 najwyżej punktowanych tekstów, od 30 miejsca tradycyjnie z oprawą obrazkową. Ceremonią finałową zajmie się Dżejdżej i wszystko wskazuje na to, że wizualnie będzie pięknie jak nigdy.

_________________

Najbardziej mnie wymęczył wybór pomiędzy Within You Without You a The Inner Light. Oba przekazują wiele spirytualizmu George'a i są naprawdę wspaniałe. Ale w końcu zdecydowałem się na ten drugi, bo fragment "See all without looking, do all without doing" od dawna jest jednym z moich ulubionych tekstów.

_________________
alias Dawidsu

Dżejdżej i Greg - przepiękne podsumowania! Cudownie się czytało!!!

Ph.D. Jeremy Hillary Boob - bardzo ciekawy wstęp! Ze znalezieniem tematycznych kategorii dla tekstów Beatlesów!

_________________

A co z moją zagadką (a nawet dwoma) - nie powinno być kłopotu z kojarzeniem dla wielbicieli progrocka - chyba , że są tak banalnie proste iż z założenia nie zasługują na odpowiedź (jako oczywistość)

Luźne dziesiątki:

1. I am a Walrus
2. Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band
3. She's leaving Home
4. A day in life
5. Lucy in the Sky with Diamonds
6. Strawberry Fields Forever
7. Norwegian Wood
8. When I'm 64
9. Eleanor Rigby
10.Penny Lane

11.Yellow Submarine
12.Only a Northen song
13.Ob-la-di Ob-la-da
14.Hey Jude
15.Maxwell Silver Hammer
16.Rocky Racoon
17.Octopus's Garden
18.Piggies
19.Yer Blues
20.The Continuing Story of Bungalow Bill

21.In my life
22.Savoy Truffle
23.All you need is love
24.Your mother should know
25.Help!
26.The long and winding road
27.Let it be
28.Across the universe
29.You've got to hide your love away
30.Doctor Robert

Lista Gieni narobiła trochę psikusów - pojawiło się kilka remisów np na pozycjach 9 i 10. A jeden utwór, który czaił się cały plebiscyt w drugiej dziesiątce, rzutem na taśmę wszedł do pierwszej.



Ja nic nie skojarzyłem

_________________

Ja nie wiem. Bardzo lubię progresywne dźwięki, ale nie jestem znawczynią.

_________________

Jeśli Yer Blue nie skojarzył ( z drugiej strony nie jest to dziwne - bo to chyba nie Jego progresywni faworyci/płyty) to chyba muszę sam odpowiedzieć - by zdążyć przed finałem
Cytat o niesamowitej sztuczce (cyrkowej ?) w której " Królowa Cygańska, cała utytłana w wazelinie wystąpi przed państwem na gilotynie (!?)- ach co za scena !" (Soon the Gypsy Queen in the glaze of Vaseline will perform on guillotine -what a scene , what a scene!) - pochodzi z utworu ELP Karn Evil ( ich słynny koncertowy opener , znany pewno bardziej jako- Welcome to the show).
Co prawda widok "siedmiu dziewic jadących na mule" w dalszej części piosenki ma się nijak do sceny gdzie Koń Henryk tańczy walca - ale ta cała atmosfera cyrkowa tak mi jakoś skojarzyła ze sobą oba teksty.

Jeśli idzie o następne skojarzenie to jest ono o tyle "rzucające się w uszy" , iż dotyczy fragmentu refrenu słynnego Pinkfloydowskiego "Comfortably numb"-
Your lips move but I can't hear what you're saying - typowo hollywoodzka metafora filmowa , dlatego nieco bardziej rozbudowana ( do dwu wersów) wersja Paula z I'm looking... podoba mi się bardziej

Your lips are moving
I cannot hear
Your voice is soothing
But the words aren't clear
Oczywiście oba teksty dotyczą zupełnie różnych sytuacji emocjonalnych - zatem zbieżność jest tu chyba przypadkowa.

ELP nie znam w ogóle.. a Walla słuchałam chyba 2-3 razy w życiu (aj, nie bijcie... jeszcze się wsłucham w nią! )
Ciekawe nawiązania!

_________________

Karn Evil słuchałem chyba z 5 lat temu ostatnio. Nie miałem prawa pamiętać tekstu z tego 29 minutowego kawałka. Zresztą za "Brain Salad Surgery" nigdy nie przepadałem, chociaż ELP bardzo lubię.
Comfortably numb gości u mnie częściej, ale tak po prawdzie nie wsłuchuje się specjalnie w teksty w muzyce progresywnej. Za dużo jej słucham, by takie szczegóły spamiętywać.

_________________

W przypadku ELP- jak to zazwyczaj bywa w prog-rocku - nie nagrali wielu przebojów , w zasadzie tylko dwa (Wielki - Lucky Man i dużo mniejszy , znany głównie jako opener koncertowy - Karn Evil , który w w zedytowanej kilkuminutowej wersji wokalnej "wałkowały" przed laty na swych playlistach stacje radiowe ClssicRocka w USA , stąd zapamiętały mi się słowa słyszane pewno dziesiątki razy .
Dla informacji Ringo zamieszczam fragment jednego z najlepszych koncertów w historii rocka California Jam 74 (gdzie wystąpili także ELP - obok m.in Black Sabbath, Deep Purple ). Ciekawostka - właścicielem imponującego zestawu perkusyjnego (jednego z wielu - jakie posiadał Carl Palmer) został kiedyś Ringo Star , który zafascynowany odkupił go po jednym z koncertów Palmera ( chyba jednak nigdy na nim nie zagrał - live). Wers o którym wspominam - jest dość wyraźnie zaśpiewany przez Grega Lake , zaraz po imponującej solówce perkusyjnej- 7:30 min video)
https://www.youtube.com/watch?v=UeQsZOQqO6I
PS
Za tekst "odpowiada" legendarny tekściarz King Crimson Pete Sinfield

Z The Wall sprawa wygląda trochę inaczej - akurat w przypadku tej płyty tekst jest równie istotny a może nawet bardziej istotny niż sama muzyka.
Ta bowiem jako eklektyczne zwieńczenie lat 7o-tych sama w sobie nie jest ani odkrywcza ani nawet świeża- tu liczy się bowiem bardzo intymne i osobiste przesłanie Watersa.
Tak się składa , że płytę tę znam od zarania - pamiętam ,że nie mając własnego egzemplarza , w roku 1980-tym ,trzy razy chodziłem na giełdę płytową Pod Przewiązką by spisać cały tekst ( co w przypadku stylizowanego "handwriting" Rogera nie było wcale takie łatwe - ci którzy znają okładkę wiedzą o co chodzi).
Dlatego teksty Wall znam na pamięć do dziś !
Być może brak znajomości tekstu sprawia , że wielu nie docenia tego Dzieła (sticto muzycznie nie jest ono przecież arcydziełem) , być może jego przesłanie nie dociera już do młodszych pokoleń tak jak docierało do pokolenia moich rówieśników - choć tutaj nie byłbym do końca pewien , na własne oczy widziałem młodych ludzi , których nie było jeszcze na świecie w czasach premiery The Wall , a mimo to śpiewali z Rogerem na koncertach każdy wers albumu !
https://www.youtube.com/watch?v=hUYzQaCCt2o
Akurat ten tekst należy do najbardziej "poetyckich" na płycie i jakżeż można go nie znać - Shame on You Yer Blue ( just kiddin')
PS
Wyobrażacie sobie ten aplauz gdyby choć do jednego utworu mogli stanąć razem na scenie John i Paul ?