Gdy nadchodzi piękny, słoneczny dzionek, mój tatulek pyta moją siostrzyczkę (18 lat), czy chce się nauczyć jeździć samochodem. Jest to pytanie retoryczne, gdyż moja siostra zawsze mówi, że nie chce...dziwne. Natomiast, gdy JA(lat 16) się pytam, czy mnie nauczy jeździć samochodem, odpowiada, że dopiero jak będe mieć 18 lat.
To stwierdzenie może się wydać oczywiste, gdyż wtedy człowiek staje się jakby " mądrzejszy" i potrafii stanąć na wysokości zadania. Fakt by pozostał bez odgłosu, gdyby tak było, ale....mój tatulek powtarza to pytanie już od 3 lat. Więc ja pytam, gdzie jest sprawiedliwość!?
Czyżby mój abba nie miał do mnie zaufania? Albo się boi o tego gruchota TICO
? W niniejszym poście apeluje do dorosłych, których dzieci wkraczają w wiek dorastania,wszyscy pragniemy równych praw do nauki! A tak szczerze, czy tatulek by sie obraził, gdybym wzieła kluczyki i trochę pojeździła? 