Może, gdyby John żył trochę dłużej, w czasie pontyfikatu (tylko dwa lata żył, gdy papieżem był Jan Paweł II) to inaczej patrzyłby na sprawy religii

.

Przytoczę słowa, jakie wypowiedział Elliot Mintz w audycji „In My Life” :
„ Chciałbym teraz dodać pewną informację, informację, która dla niektórych osób może okazać się ważna. W ciągu ostatnich lat życia John zastanawiał dużo się nad swoim stosunkiem do Chrystusa i znajdował się pod wpływem podstawowych zasad chrześcijaństwa. Był taki jeden szczególny kaznodzieja występujący w telewizji, nie wymienię jego nazwiska, ale Yoko wie kogo mam na myśli, którego John oglądał a jego programy robiły na nim duże wrażenie, rozmawiał z nami o tym z obojgiem.”
Wszystko wskazuje na to, że tym kaznodzieją był Billy Graham, dodam jako ciekawostkę.

Pozdrawiam
Kasia

Greg i Palczak
Nie wspominałem ani słowem o religii katolickiej, lecz ogólnie o chrześcijaństie.

Dziękuje ci Kasiu za ten cytat- zrobił na mnie wrazenie-szczególnie w Tych Dniach, kocham Johna ale kocham i papieża- i przyznam ze tez zastanawiałam się jak pogodzić to wszystko zeby całkowicie mi się nie pomieszało- zeby wyciągnąc z ich postaw to co mnie najbardziej cieszy, porywa, sprawa ze czuję się inna, lepsza sama w sobie- dlatego wielkie dzięki

P.S. jak juz zaczęłam tak refleksyjnie- a ostatnie dnia skłaniają(przynajmniej mnie) to refleksji- mam pytanie-czego boicie sie po smierci Jana Pawła II??? czy wogóle czegoś??


P.S. aha- tak pierwsze co mi przyszło do głowy kiedy ogladałam relacje na amerykańskich stacjach(chociaż juz dawno o tym wiedziałam-ale teraz rzuciło mi sie to w oczy) nasi Wielcy noszą święte imiona.... John Paul

Mi też to się rzuciło w oczy, gdy oglądałam wystąpienie Georga Busha ale......nie wiedziałam czy wypada o tym napisać

stwierdziłam tylko ze noszą święte imiona- nie że są swiętymi, nigdy nie byli i nigdy nie będą... a czy wypada o tym pisać? mysle ze to niczemu nie szkodzi- ja sie usmiechnęłam do siebie kiedy sobie o tym pomyslałam więc i to jest dobre

Moim zdaniem to jest troszkę inaczej. Relacje John <> Bóg miały taki charakter nie bez powodu. Aby zrozumieć postawę Johna należy pamiętać jak trudne miał dzieciństwo (brak rodziców, kłopoty w szkole), nałogi w które popadał (myslę, że nie brał dragów ot tak lecz właśnie z zagubienia w świecie). W wywiadach wielkrotnie przytaczał jak ciężką szkołę życia musiał przejść. Napewno odbiło się to mocno na nim samym, co wpłynęło na taki jego typ charakterologiczny. Nikt mu nie wskazał drogi do Boga (jakiegokolwiek - katolickiego, protestanckiego) a umysł dzieco po takich przeżyciach musiał kogoś obarczyć winą. Więć w myśł zasady, że "wszystko jest od Boga", John uwierzył że Bóg jest zły albo że Go nie ma...

A myślicie, że inne dzieci czy młodzież po identycznych przeżyciach zachowywały by się inaczej ? Pewnie podobnie...Miał talent, kasę ale miał tez świadomośc, że życie wielkrotnie kopało go po tyłku. Był nieśmiały i zamkniety w sobie....

ja mysle że John sie pogodził z Bogiem i jestem tez zdania że tego Boga gdzies próbowal odnaleźc





Pozdrawiam Tomek

najbardziej mi sie smiac chce (a w zasadzie plakac) gdy po smierci Papieza w radio lecialy niezle kawalki bo stare a tu nagle Imagine ..and no religion too... widac jak kto slucha..nie na temat..trza znac tych kilka slow z anglika by nie zrobic takiej lipy po raz drugi..choc juz nigdy taka chwila sie niepowtorzy.