Polski Serwis Informacyjny The Beatles

Proszę, początek roku i nowa książka o Johnie. Na stronie internetowej księgarni Zysk znalazłam wiadomość o książce "John Lennon we wspomnieniach". Do kupna zachęcają taką oto notatką:

"Przez krótkie czterdzieści lat wywarł wpływ na życie wielu ludzi i w dalszym ciągu porusza oraz inspiruje miliony. Na zaproszenie Yoko Ono przyjaciele, członkowie rodziny i fani ze wszystkich środowisk - wśród nich kilku największych artystów naszych czasów - wspominają Lennona jako wizjonera i przyjaciela, muzyka i wykonawcę, męża i ojca, działacza społecznego i żartownisia.
Dzięki ich słowom i rysunkom, wierszom i zdjęciom, życie Lennona - od dzieciństwa, poprzez lata z Beatlesami, aż po szczęście i tragedię ostatnich dni - staje się zdumiewająco żywe.
W książce znajdziemy bardzo osobiste wspomnienia muzyków, którzy znali Johna, takich jak Pete Townshend, sir Elton John, sir Mick Jagger czy Joan Baez, przyjaciół i krewnych jak producent David Geffen, publicysta Elliot Mintz czy kuzyn Mike Calwallader, oraz podążających jego artystyczną drogą muzyków, takich jak Bono, Alicia Keys, Jello Biafra czy Carlos Santana.
Po raz pierwszy sławna fotograficzka, Annie Leibowitz, prezentuje wszystkie ujęcia z historycznej ostatniej sesji zdjęciowej z Johnem i Yoko.
Wspomnienia o Johnie Lennonie to bogaty i głęboki emocjonalnie wyraz uznania dla wielkiego człowieka, który na zawsze pozostanie symbolem popkultury XX wieku."

A może już ktoś ma książkę i zamieści recenzję na witrynie?

Pozdrawiam
Kasia

Zapowiada się ciekawie. Trochę nie przekonuje mnie obecność dajmy na to Bono czy Santany. Trochę efekciarskie. Co znów Bono tam może powiedzieć odkrywczego o Lennonie? Chciałbym się mylić, ale pewnie niejeden(na) z nas powiedziałby więcej. W zeszłym roku ukazała się w Polsce "According to Rolling Stones" i wywiady w niej przeprowadzono z osobami, które bezpośrednio stykały się z Jaggerem i spółką. Mniej znanych, ale zawsze obok. Tak najlepiej.

Akurat Bono zbyt wiele nie napisał, jeno krótki wierszyk (popisany: Bono, lat 12)
Książkę mam od wczoraj, zapowiada się ciekawie, obecność np. Jello Biafry (Dead Kennedys), Micka Jaggera, Cilly Black, Klausa Voormana czy Pete Townshenda zapewnia różnorodność spojrzenia na jednego z naszych ulubionych muzyków.

_________________
http://forum.gazeta.pl/forum/71,1.html?f=20715

Znalazłam recenzję Jarka Szubrychta w Przekroju. Niestety muszę się z nią zgodzić.
Ta książka nie miała być kolejną próbą odnalezienia obiektywnej prawdy o Johnie Lennonie, ale raczej kolażem prawd subiektywnych. Na wspomnienia namówiono zarówno tych, którzy pamiętali go w krótkich spodniach, jak i tych, którzy (jak Alicia Keys) urodzili się po jego śmierci. Paradoksalnie najciekawsze są przemyślenia ludzi, którzy z Johnem zetknęli się przelotnie albo wcale. Jak Jello Biafra, który w zabawny, ale wiarygodny sposób dowodzi, że Lennon był prawdziwym punkowcem. Pozostali – rodzina, przyjaciele – zwykle nie potrafią wyjść poza garść wyświechtanych anegdot i emocjonalnych ogólników. Rozczarowują gwiazdy. Bono nabazgrał karykaturę Lennona, Peter Gabriel przysłał kiepski wiersz, a James Brown spisał na kolanie kilka ogólników. Całe przemyślenia Dennisa Hoppera na temat lidera The Beatles zamknęły się w zdaniu: „Wszystkie moje wspomnienia tkwią w muzyce”, a Normana Mailera stać było na trzy słowa: „Straciliśmy duchowego geniusza”. W powstanie książki zaangażowała się Yoko Ono, pewnie chcąc sprawdzić, czy pamięć o Johnie jest wciąż żywa. Tej na pewno było miło, kiedy zaganiani giganci zatrzymywali się na chwilę, by pokłonić się jej ukochanemu. Niestety, nadmiar kurtuazji przesłonił prawdę o człowieku i znów nie dowiedziałem się, czemu Lennon wielkim artystą był.

_________________

Strawberry Fields Forever