Polski Serwis Informacyjny The Beatles

Istnieje od 2001 roku. Codzienna aktualizacja, ksiazki, filmy, plyty.
jesteś na Forum Polskiego Serwisu Informacyjnego The Beatles
Obecny czas: Czw Mar 28, 2024 10:30 am

Wszystkie czasy w strefie UTC + 1 godzina (czas letni)




Napisz nowy temat Odpowiedz  [ 33 posty(ów) ]  Idź do strony 1, 2  Następna

Wybierz 4 najlepsze piosenki z Rubber Soul
Drive My Car 6%  6%  [ 6 ]
Norwegian Wood (This Bird Has Flown) 15%  15%  [ 15 ]
You Won’t See Me 3%  3%  [ 3 ]
Nowhere Man 14%  14%  [ 14 ]
Think for Yourself 4%  4%  [ 4 ]
The Word 2%  2%  [ 2 ]
Michelle 8%  8%  [ 8 ]
What Goes On? 0%  0%  [ 0 ]
Girl 15%  15%  [ 15 ]
I’m Looking Through You 5%  5%  [ 5 ]
In My Life 22%  22%  [ 23 ]
Wait 0%  0%  [ 0 ]
If I Needed Someone 4%  4%  [ 4 ]
Run for Your Life 4%  4%  [ 4 ]
Razem głosów : 103
Autor Wiadomość
 Temat postu: Rubber Soul
PostWysłany: Pią Lut 16, 2007 4:22 pm 
Offline
Beatlesiak
Awatar użytkownika

Rejestracja: Nie Sie 28, 2005 10:56 pm
Posty: 4281
Miejscowość: Bielsk Podlaski
Chciałbym w końcu troche popisac o płytach Beatlesów.
Ale nie na zasadzie najlepszy jest ten kawałek, ten i jeszcze tamten, i w ogole świetna płyta Amen. Tylko troche przyjrzeć się dokładniej (a może przysłuchać?).

O Rubber Soul mówi się, że to płyta pomost pomiędzy Beatlesami grającymi pop a Beatlesami dojrzałymi. Zgoda.

Nie do końca za to zgadzam sie że jest pierwsza plyta która nie jest tylko zbiorem piosenek a stanowi pewna całość.
Pierwsza strona plyty jest rzeczywiście przemyslana, dojrzała, jest pwena całością. Druga to miom zdaniem zbiór bardzo przypadkowy, nie trzymający sie kupy. Od razu słychac jak bardzo wyróżniają sie na niej ballady Lennona. Bardzo dziwi cos takiego jak What Goes On? To jedna z wiekszych tajemnic na Beatlesowskich płytach dla mnie. Nie tylko dlatego, że utwór kiepski ale ja bym go widział na płytach od Help wstecz. Najbardziej jednak dziwi koniec płyty w postaci Run For Your Life - napradę nie wiem jak koniec albumu, który momentami przejawia sie jako ambitny może być taki BANALNY :?: Ja bardzo lubię ten utwór ale trudno wyobrazić sobie dziwniejsze zakończenie. W dodatku jednak klimatem zupełnie nie pasuje do zawartości Rubber Soul. Plyta powinna kończyć się piosenka In My Life - jakże inne byłoby nastawienie do tej płyty, wtedy byc może sprawiałaby wrażenie bardziej przemyslanej całości.
Osobiście mam wątpliwości co do Wait, który zbytnio kojarzy sie z The World z poprzedniej strony albumu (dobrze, że chociaż nie sa na tej samej stronie), ja bym go nie umieszczał na tej płycie, zwłaszcza, że to właściwie odrzut z sesji do poprzedniego albumu.
Utwór Georgea choć zaskakująco słaby zaciekawia dość oryginalnym brzmieniem gitary i na pewno pasuje do klimatu płyty. Muszę jednak przyznac, że Harrison w porównaniu z perełkami które wyczarował na Help strasznie spóścił z tonu - nie wiele lepszy jest Think For Yourself. Dlatego nie zgadzam się z opinia (wielokrotnie słyszałem takie), że Rubber Soul to pierwsza płyta zespołu bez wypełniaczy. Help pod tym względem prezetuje sie bardziej okazale.
Jeszcze nie pasuje mi dyskryminacja utwórów Paula (tylko jeden!) przy az 4 kawałkach Johna, (nie licząc What Goes On) na drugiej stronie albumu. Doprawdy dziwna sytuacja.

Trzeba przyznać, że John kompletnie zdominował tą płytę. Nie tylko ilością, jakością ale nawet czymś więcej. Wyraznie słychać jak bardzo poszedł do przodu, jak bardzo zostawił Paula w tyle. Utwory McCartneya w porównaniu z poprzedną płyta prawie niczym sie nie różnią, John stworzył zupełnie nową jakość, zwłaszcza w czterech (sporo ich) balladach. Juz jakby mniej w tym melodii, więcej klimatu, smaczków. Dodatkowo strasznie rozwinął się jako tekściarz. Ta różnica pomiędzy Johnem a Paulem wyrazna (a może i bardziej zaskakująca) będzie jeszcze na nastepnych plytach. Prawdopodobnie gdyby Paul dorównał kroku koledze, Rubber Soul byłaby już w pełni dojrzałą płytą.

Na płycie jest sporo brzmieniowych smaczków, w rodzaju sfuzowanego basu w Think For Yourself (który brzmi niezwykle czadowo- zagłusza komletnie gitare 8) ) czy urzycie sitaru w Nowhere Man ale dla mnie naistotniejszą zmiana brzmienia zespołu jest gitara, która jest zupełnie inna od tego co było wcześniej. Pod tym względem przypomina gitarowe partie z Revolvera, i byc może dlatego obie płyty dla Harrisona są do siebie podobne. Tak po prawdzie to wiele rzeczy łączy te płyty. To na pewno są dwie najbardziej przełomowe płyty zespołu. Z tym, że to Rubber Soul jest pierwsza na której słychac wyrazne różnice co do wczesniejszych płyt, postep zespołu w tworzeniu czegos nowego, ambitniejszego.

Co myslicie o tej płycie?

_________________
Image


Góra
 Profil  
 
 Temat postu:
PostWysłany: Pią Lut 16, 2007 6:08 pm 
Offline
Admiral Halsey
Awatar użytkownika

Rejestracja: Pią Wrz 09, 2005 4:27 pm
Posty: 972
Miejscowość: Warszawa
Mysle ze to swietna plyta. Mimo kilku slabszych punktow uwazam ja za nad wyraz spojna. To predzej z Helpa uznalbym kilka utworow za tzw. wypelniacze :shock:

Zgadzam sie z Toba Piotrku, ze What Goes On nadaje sie do odstrzalu w pierwszej kolejnosci. Zreszta utwory wykonywane przez Ringo, zarowno z Helpa, jak i Rubber Soul, wyjatkowo mi nie pasuja i wybijaja sie z calosci plyt bardziej niz w przypadku pozostalych albumow Beatlesow. Na pozostalych wydawnictwach kawalki Ringo mnie juz tak bardzo nie irytuja, a niektore nawet lubie :)

Wracjac do Rubber Soul - do przecietniakow zaliczylbym jeszcze I'm Looking Through You, Wait, Michelle, ale w kontekscie calego albumu az tak bardzo mi nie przeszkadzaja. Staja sie wyraznie slabsze po wyjeciu ich z otoczenia pozostalych utworow. Run For Your Life takze nie jest genialnym utworem, ale zawsze go jakos lubilem i nigdy nie pomyslalem, ze cos z nim moze byc nie tak :) Juz tak jestem przyzwyczajany, ze konczy on album, ze jest to dla mnie najnaturalniejsza na swiecie rzecz.

Co do kawalkow Harrisona, to tu juz sie z Toba Piotrku kompletnie nie zgadzam. Uwazam, ze nagrania z Helpa sa wyraznie slabsze i zawsze wydawalo mi sie to w miare oczywiste. Nie slabe, czy beznadziejne, ale po prostu jakos mi nie lezaly, w przeciwienstwie do obu nagran z Rubber Soul. O i le jeszcze I Need You nie mozna uroku odmowic, to w You Like Me Too Much nie znajduje wiele ciekawego.

Rubber Soul cenie glownie wlasnie za spojnosc, nowe (i nowoczesne jak na tamte czasy; swietny bas Paula; sitar George'a) brzmienie oraz swietne harmonie wokalne. No i jeszcze te klawisze w In My Life 8)

_________________
"Going fast, coming soon,
We made love in the afternoon.
Found a flat, after that
We got married" :)


Góra
 Profil  
 
 Temat postu:
PostWysłany: Pią Lut 16, 2007 7:00 pm 
Offline
Beatlesiak
Awatar użytkownika

Rejestracja: Sob Sie 30, 2003 12:06 pm
Posty: 1537
Miejscowość: Wrocław
Run For Your Life istotnie nie powala jako zamykające tę płytę, ale w sumie i początek - Drive My Car nigdy mi się za bardzo nie podobał - dlatego w moim odczuciu powstaję swoista, nieszczególna w porównaniu do reszty płyty- klamra.

Jeśli chodzi o kawałki Harrisona - to zdecydowanie popieram Karola:) Nie ma porównania z tym co jest na Help. Oba z RS zaliczam do tych najlepszych utworów TB, natomiast You Like Me Too Much i I Need You to sredniaki.

Płyta jest wyraźnie zdominowana-jak wspomniałeś - przez Johna, te genialne piosenki na niej to właśnie jego.

Co do spójności całego albumu też miałbym wiele wątpliwości... natomiast słusznie chyba mówi się o nim jako o łączniku: drive my car, you wont see me, the word, what goes on, run for your life, to epoka kończąca się powoli, natomiast norwegian wood, nowhere man, think for yourself, girl, in my life to oznaka że nadchodzi nowe:)


Góra
 Profil  
 
 Temat postu:
PostWysłany: Sob Lut 17, 2007 2:32 pm 
Offline
Beatlesiak
Awatar użytkownika

Rejestracja: Nie Sie 28, 2005 10:56 pm
Posty: 4281
Miejscowość: Bielsk Podlaski
Nie zdziwiłem sie specjalnie opinia, jakoby Harrison na Rubber Soul wyczyniał cos wilekiego. Pamiętam dobrze jak broniliscie If I Needed Someone wczesniej, ja też juz pisałem co mi tam sie nie podoba. Melodycznie oba nagrania Georgea sa dla mnie mało atrakcyjne, zwłaszcza w porównaniu z bardzo pieknymi jakie skomponował na płycie Help - dla mnie oczywiście. Za to napewno brzmia o wiele bardziej nowatorsko od swych poprzedników. Someone dzieki troche brzęczacej gitarze niczym sitar, Think For Yourself kompletnie zaskakującym basem Paula. Ale wyobrazcie sobie ten ostatni utwór bez tego bajeru, nic wielkiego by już nie prezentował. Ten bas dodaje utworowi pałeru, sprawia równiez że staje sie melodyjny, chwytliwy i to o dziwo dzieki tak mało melodycznemu instrumentowi jakim jest bas. Moim zdaniem Paul podbudował ten utwór bo inaczej uznałbym go wypełniaczem, ale tak na szczęście nie jest.
Innymi słowy George jako kompozytor mnie jakos na Rubber Soul nie zachwyca. Ale już jako gitarzysta jak najbardziej. :)

Grzesiek, zgadzam się z tymi piecoma utworami, które wymieniłeś na końcu, że sa zdecydowanie najamitniejszymi na płycie. Ale jednak The World nie wrzuciłbym do worka z tymi mniej istotnymi. Świetnie i nowatorsko brzmi tam gitara, końcówka zaś to niesamowicie świdrujaco brzmiące organy, które nadaja temu kawałkowi prawie psychodeliczny wymiar. Pod względem tych brzmień utwór ten to spory krok na przód. Tylko ten powracający i bardzo prosty motyw (o miłości, ale przedstwiony w najbadziej banalny sposób na świecie) może wydawać się zjadaniem własnego ogona, bo takimi "sztuczkami" Beatlesi czarowali juz nas wcześniej do bólu. Ale mówić szczerze to całe The World jest fajnie chwytliwe i w pełni udane, tylko może zbyt słodkie.
Drive My Car to z kolei bardzo konkretne wejście, w moim odzczuciu cała pierwsza strona płyty jest logicznie poukładana. Druga juz nie.

_________________
Image


Góra
 Profil  
 
 Temat postu:
PostWysłany: Sob Lut 17, 2007 4:22 pm 
Offline
Admiral Halsey
Awatar użytkownika

Rejestracja: Śro Mar 15, 2006 11:03 pm
Posty: 991
Miejscowość: Karlstad
Piotrku, jakie znowu "The World"!! "The Word", chciales rzec! :evil:

Chcialabym bardzo sie wypowiedziec w tymze watku, ale nie znosze pisania bez bezposredniego odswiezenia sobie muzyki, a niestety w tym momencie nie mam dostepu do "Rubber Soul" :(. Generalnie moje zdanie jest bardzo, ale to bardzo zblizone do Twojego, dla mnie "Rubber Soul" jest plyta, na ktorej pojawiaja sie zaczatki ambitniejszego podejscia do grania/kompozycji, kilka przeciekawych patentow i pomyslow... Plyte lubie, ale uwazam, ze znacznie bardziej przelomowa plyta byl nastepny "Revolver". MIMO owych kilku znakow dojrzewania, wiekszosc hmm.. klimatu.. melodii.. pasuje mi jednak do pierwszego okresu Beatli. Powinnam teraz, zeby nie zanizac poziomu, odniesc sie do konkretnych utworow, ale czuje, ze bylby to gwalt na plycie ;), jesli nie moge jeszcze raz przed tym zweryfikowac mojej "pamieci". Jest krokiem do przodu, ale w moim odczuciu jeszcze troszke za malym, zeby uznac plyte za cosik zupelnie nowatorskiego, w kazdym calu. Takze nie wydaje mi sie byc niesamowicie spojna... "The Word" z kolei nigdy, ale to nigdy nie bylam w stanie polubic, z kolei, o dziwo, "Wait", za ktorym wiekszosc osob nie przepada, lubie niesamowicie, cos w dramaturgii, w przejsciu, w rytmie... "The Word" za to zawsze wydawal mi sie takim, za przeproszeniem, pianiem i to prawie, ze falszujacym.. nie wiem, akurat w tym utworze chorki draznia mnie strasznie. Nigdy nie zdolalam tez w pelni pojac zachwytow nad "Drive My Car", a jeden utwor z plyty nalezy do moich nielicznych, ktorych wrecz nie lubie (poza "The Word") - czyli "Michelle". Natomiast jednym z moich faworytow, poza "In My Life", jest wlasnie owo nawiazujace zdecydowanie w tyl, a nie otwierajace cos nowego, "Run For Your Life". Jedna z najbardziej.. hmm.. swiezych.. kompozycji na plycie. Prosciutka, i jak z Helpa, OK. Ale poniewaz ten album i tak stawialam blizej Helpa niz Revolvera, a w dodatku "Helpa" lubie jednak bardziej jako calosc (!!!), nie mialam z tym wiekszych problemow. Byc moze.. Na tej plycie wreszcie cos zaczyna sie dziac nowego (nieee.. ok.. rozwoj widac tez przy poprzednich plytach Beatli, ale chodzi mi o wyrazny przelom), ale dla mnie ta plyta jest jeszcze mocno osadzona w starym brzmieniu.. te ciekawsze nowe pomysly z kolei nie sa dostatecznie.. dynamiczne.. utwory traca sporo z owego pieknego spontanu pierwszego okresu, nie bedac jeszcze az tak dojrzalymi, zeby owo zrezygnowanie wyszlo im na dobre (bardzo nieprofesjonalnie pisze, wiem ;)), a nie bedac dostatecznie przelomowymi, zeby ow "spontan" wynikal "sam z siebie" (jak to jest na Revolverze :)).

Przez dluzszy czas plyta mnie po prostu "nudzila", wiem, ze sama pisalam o tym, ze czesto nudzi muzyka ambitna, i ze np. Camela tez na poczatku tak odbieralam, dlatego tez mojego odbioru nie traktuje jako zadnego powaznego argumentu na rzecz wartosci, czy braku wartosci.. ale uwazam plyte za po prostu dobra, tak na 7 czy 8 z 10. Nie zas za absolutne arcydzielo.

_________________
Image


Góra
 Profil  
 
 Temat postu:
PostWysłany: Sob Lut 17, 2007 9:39 pm 
Offline
Beatlesiak
Awatar użytkownika

Rejestracja: Sob Sie 30, 2003 12:06 pm
Posty: 1537
Miejscowość: Wrocław
Twój post Asiu przypomniał mi o kilku sprawach dotyczących RS. Generalnie poruszyłaś parę kwestiii z którymi się bardzo zgadzam - The Word - nie wiem Piotrku czemu tak Ci to przypadło do gustu... jest w tej piosence jeden moment, przy którym moje ucho sie dłużej zatrzymuje i dla którego czasem istotnie warto jej przesłuchać- mam na mysli frazę:
In the beginning I misunderstood,
But now I've got it, the word is good,

To dla mnie oznaka że ta piosenka jednak nie jest taka nudna jak mogłaby być:) Widać w niej ten "krok do przodu"? może faktycznie sa takie przebłyski ale nikną one w przeciętności tego utworu.

Druga sprawa to Wait- faktycznie dużo osób za nia nie przepada, a ja celowo nie zamieściłem jej w pierwszej wymienionej przeze mnie w poście wyżej grupie piosenek- bo to jedna z tych których nie zaliczyłbym do "pierwszego okresu", ani to tez nie jest jakaś rewelacja na miarę ambitniejszych kawałków... ma po prostu w sobie jakiś nostalgiczny klimat, który nie pasuje wczesnym FAbsom. Generalnie bardzo lubię tę piosenkę

Kolejna rzecz- If I Needed Someone i Think For Yourself- fakt że o tej pierwszej już dosć sporo dysputowaliśmy- mnie ona po prostu pociaga, mogę ją słuchać i spiewać cłaymi dniami - może to ta specyficzna linia melodyczna i rwany lekko głos?? nie wiem. Think For Yourself - fakt, jej siłą jest bas i ciężko z tym polemizować. Istotnie troche przesadziłem w poście wyżej umieszczajac ją wsród tych najlepszych piosenek TB. Stawiając jednak te dwa utwory w zestawieniu z Helpowymi- to moje zdanie i ocena są raczej jednoznaczne.

No i na koniec odnosząc się Asiu to twoich zdań na temat Revolvera- dla mnie Revolver to już jest coś, to już jest wielkie dzieło zespołu który wie co robi. w zasadzie tylko Yellow Submarine na tej płycie zgrzyta i piszczy, reszta to niesamowita owiana jakąś fascynująca mgłą historia- ale to juz nie na ten watek:)Dlatego za przełom uznałbym raczej Rubber Soul


pozdrawiam:)


Góra
 Profil  
 
 Temat postu:
PostWysłany: Sob Lut 17, 2007 10:27 pm 
Offline
Sierżant Pepper
Awatar użytkownika

Rejestracja: Pon Lis 14, 2005 3:56 am
Posty: 142
Miejscowość: Włodawa
Dla mnie Rubber Soul jest nowatorska w porównaniu do poprzednich płyt zespołu.Brzmienia takie jak sitar w Norwegian Wood czy bas z przystawką fuzz w Think For Yourself nadają tej płycie nowatorskiego ducha.
Już sama okładka wskazuje że beatlesi nie są już tym grzecznymi chłopaczkami jak wcześniej...

A co do utworów...wg. mnie genialne są Drive My Car, Norwegian Wood, The Word, Girl ale najznakomitszy to In My Life.

Płyta ta jest bardzo spójna i utwory wydają się pasować do siebie.

Uwielbiam tą płytę....ma nie tylko świetne utworu ale też i ciekawą okładkę :)


Góra
 Profil  
 
 Temat postu:
PostWysłany: Nie Lut 18, 2007 12:30 pm 
Offline
Admiral Halsey
Awatar użytkownika

Rejestracja: Śro Mar 15, 2006 11:03 pm
Posty: 991
Miejscowość: Karlstad
Dla mnie nowatorskie sa elementy, ale nie calosc :p
Ale nie pisze tego posta, zeby sie przekomarzac, tylko zeby ze zgroza zauwazyc, ze zapomnialam wspomniec o "Girl", ktore wcale, moim zdaniem, nowatorskie nie jest, a mimo to... To tez jeden z moich absolutnych faworytow na plycie. Prowadzenie glosu. Wsysanie powietrza. Melodia.
Okladka jest.. jest swietna.. ale dla mnie tez nadal na pograniczu :). Starego i nowego :). Mimo LEKKO psychodelicznego rysu.

_________________
Image


Góra
 Profil  
 
 Temat postu:
PostWysłany: Pon Lut 19, 2007 2:42 pm 
Offline
Beatlesiak
Awatar użytkownika

Rejestracja: Nie Sie 28, 2005 10:56 pm
Posty: 4281
Miejscowość: Bielsk Podlaski
Troche się z Wami zgadzam, troche nie zgadzam.
Ale chyba wszyscy słyszymy w tej płycie coś zupełnie nowego, jak na Beatlesów. Koncepcja całości może jeszcze im nie wyszła ale poszczególne utwory mają już w sobie ducha eksperymentu. Posłuchajcie sobie gitar w Nowhere Man, brzmią tak niesamowicie, albo nawet w The Word (a nie The World :wink: ). We zwrotkach jest bardzo oszczędna, ale ta powtarzająca się zagrywka ma jakąś siłę riffu, w dodatku brzmienie jest takie soczyste (no ale tekst i wokale to na pewno żaden postęp). W Drive My Car też brzmi ciekawie, dość ostro, i nie chodzi mi tylko o początkowy riff i solówkę. Ale z kolei sama kompozycja bez rewelacji.

Revolver był na pewno większym przełomem jako całość, jednakże Rubber Soul nie jest aż tak odległy od swego nastepcy jakby sie mogło wydawać. Wiele utworów takich jak Nowhere Man, Think For Yourself, Norwegian Wood (zwłaszcza w wersji z Antology 2, gdzie sitar pogrywa sobie trochę śmielej, tak jakby to juz nie był tylko dodatek) czy nawet In My Life spokojnie w moim odczuciu mogłoby zlalezć się na Revolverze. Z kolei kilka utworów (prawie wszystkie Paula, oprócz Eleanor Rigby właściwie) pasowało by jak ulał do Rubber Soul.

_________________
Image


Góra
 Profil  
 
 Temat postu:
PostWysłany: Pią Cze 01, 2007 4:30 pm 
Offline
Sierżant Pepper

Rejestracja: Śro Sie 11, 2004 7:52 am
Posty: 114
Miejscowość: Będzin
hans80 napisał(a):
Wracjac do Rubber Soul - do przecietniakow zaliczylbym jeszcze I'm Looking Through You (...)


Naprawdę nikomu się ten utworek nie podoba? Moim zdaniem to najlepszy kawałek na płycie na równi z idącym łeb w łeb "In My Life". Melodia zawarta w "I'm Looking Through You" rozwala mnie absolutnie. Uwielbiam początkowy akustyczny riff, ale najbardziej chyba moment kiedy padają słowa "You're not the same!" i to co się tuż po tym dzieje z muzyką. Poza tym brzmienie głosu Paula, tekst, końcówka - wszystko mistrzowskie - czy my na pewno piszemy o tym samym utworze? :wink:


Góra
 Profil  
 
 Temat postu:
PostWysłany: Pią Cze 01, 2007 7:14 pm 
Offline
Admiral Halsey
Awatar użytkownika

Rejestracja: Pią Wrz 09, 2005 4:27 pm
Posty: 972
Miejscowość: Warszawa
Owszem, jest to kawałek na swój sposób ciekawy, ale aż tak do mnie nie przemawia. Ma w sobie jakiś taki brak plynności. Albo nie - nie wiem jak to nazwać słowami ;)

Tak jak mówiłem - w kontekście całej płyty utworek ten mi nie przeszkadza, chocć nie należy do moich faworytów :)

_________________
"Going fast, coming soon,
We made love in the afternoon.
Found a flat, after that
We got married" :)


Góra
 Profil  
 
 Temat postu: Re: Rubber Soul
PostWysłany: Śro Paź 14, 2015 1:42 am 
Offline
Musketeer Gripwood

Rejestracja: Pon Paź 12, 2015 1:25 am
Posty: 77
"I'm Looking Through You" to od ponad 30 lat moja czołówka na "Rubber Soul". Nie wiem, czego ludzie chcą od tej piosenki. Może to wynika z moich zawodowych, muzycznych doświadczeń. Ja w ogóle oceniam piosenki Beatlesów jako gitarzysta i basista. Dlatego ranking każdej płyty ułożyłbym inaczej. Ucho muzyka chyba inaczej czyta muzykę.

Całość jest bez wątpienia bardziej równa jak "Help!". Bez wątpienia czołówka to dla mnie "Girl", "Michelle" oraz "In My Life". Jednak ulubioną przez lata była "Run For Your Life". Ma w sobie jakąś lekkość. W dodatku te dwie gitary i jedna grająca taki fajny slide z C do D. tego wtedy chyba nikt w muzyce nie zrobił. Taki drobiazg, a robi z piosenki coś porywającego. Pomijam wokal Lennona, bo w tym utworze jest znakomity. Nawet wersja demo bez tych gitarowych bajerów brzmi genialnie.

Kiedyś byłem zakochany w "You Won't See Me" Paula. W sumie ładna piosenka z chórkami.

Chciałem zwrócić uwagę, że na "Rubber Soul" perkusja w większości piosenek ma nałożony jakiś filtr, bo brzmi bardzo ostro, wyciągnięto na wierzch talerze. Podobnie mocno wysopranowane są gitary elektryczne. Dla mnie "Rubber Soul" to przede wszystkim bardzo jednolite brzmienie. Inna pod tym względem jest tylko piosenka "Norwegian Wood". Zresztą ja wszystko kocham w Beatlesach, nawet te słabe piosenki wydają mi się świetne.

O rety! To pierwszy wpis po ośmiu latach?


Góra
 Profil  
 
 Temat postu: Re: Rubber Soul
PostWysłany: Pon Paź 19, 2015 7:03 am 
Offline
Mean Mr Mustard
Awatar użytkownika

Rejestracja: Wto Lut 07, 2012 7:49 am
Posty: 158
Miejscowość: Chicago
Również bardzo lubię tę piosenkę, wokal Paula i te "archaiczne" organy a la Trubadurzy :) - a na zbieżność fragmentu tekstu z Comfortably numb PF zwróciłem uwagę przy okazji plebiscytu na najlepsze teksty The Beatles
viewtopic.php?f=8&t=3548&start=60


Góra
 Profil  
 
 Temat postu: Re: Rubber Soul
PostWysłany: Wto Paź 20, 2015 6:24 am 
Offline
Little Child

Rejestracja: Pią Wrz 11, 2015 10:56 am
Posty: 14
Druga to miom zdaniem zbiór bardzo przypadkowy, nie trzymający sie kupy. Od razu słychac jak bardzo wyróżniają sie na niej ballady Lennona.
สมัคร gclub


Góra
 Profil  
 
 Temat postu: Re: Rubber Soul
PostWysłany: Wto Paź 20, 2015 11:53 pm 
Offline
Beatlesiak
Awatar użytkownika

Rejestracja: Wto Lis 19, 2013 3:54 pm
Posty: 1335
Poczytałem sobie powyższe uwagi (sprzed lat!) o Rubber Soul.

Nie chcę wdawać się w omawianie poszczególnych utworów, bo niebawem w Fan-Clubowej Gazetce pojawią się refleksje-oceny dotyczące właśnie tego albumu. Jeśli chodzi o mnie, to już wiem, że przydzielę Utworom z tej płyty rekordową (w porównaniu z poprzednimi albumami) ilość Dziesiątek.

Ale póki co, kilka moich słów o Rubber Soul jako o CAŁOŚCI.

Po pierwsze, bez wdawania się w same kompozycje, uważam, że pod względem BRZMIENIA i REALIZACJI RS jest PRZEŁOMOWY i już absolutnie nie należy do czasów „dawnych” Beatlesów. Wystarczy posłuchać Drive My Car i (choćby samego wejścia) perkusji - NIGDY nie brzmiała Tak Mocno na Fab-Płytach, nigdy nie była tak nagrana. To samo dotyczy gitar choćby w tym samym utworze - nigdy nie brzmiały Tak Mocno. Rubber Soul RÓŻNI SIĘ ZDECYDOWANIE od wszystkich poprzednich płyt Produkcją i Sposobem Nagrania (i Starannością) - i to na pierwszy rzut ucha (odnosi się to również do „bliskości” wokali).

Następnie: to co odróżnia tę płytę od poprzednich, to to, że właśnie na Rubber Soul Beatlesi zaczęli już stawać się ZESPOŁEM STUDYJNYM (podświadomie?), którym w Pełni staną się już niebawem.

I wreszcie, moim zdaniem kwestia NAJWAŻNIEJSZA. Beatlesi przełamali schemat ówczesnego myślenia, traktowania płyty długogrającej = LP = albumu. W latach 60. nacisk był na przebojowy singiel. Beatlesi (nie ignorując singli) podnieśli ALBUM do rangi równie ważnego, a z czasem PODSTAWOWEGO Formatu Rockowego Przekazu. I o ile nie mamy wątpliwości, że albumy od Revolvera wzwyż spełniają powyższą ideę, to uważam, że Pierwszymi Krokami na drodze uczynienia z albumu „czegoś więcej” były płyty A Hard Day’s Night i właśnie Rubber Soul. Wg mnie nie jest przypadkiem, że z Rubber Soul nie wydano żadnego singla (chociaż połowa materiału to murowane przeboje) - zrobiono tak, żeby podkreślić: oto dajemy wam ALBUM (na ówczesną miarę), a nie kolejny „zbiorek piosenek”.

Fakt, że tym dwóm albumom przypisuję tak znaczącą rolę nie wynika z mojego (nie ukrywam) prywatnego lubienia tych płyt, ale z OBIEKTYWNEGO umieszczenia ich W EPOCE - na tle albumów „konkurencji” (z UK) - z tamtych czasów (1963-1965), które (jako wielbiciel lat 60.) znam. Bez porównania z ÓWCZESNYMI ALBUMAMI INNYCH ZESPOŁÓW nie sposób zrozumieć ich Doniosłości.

Tak rozumiany, Rubber Soul jest już Płytą z Nowych Czasów.

_________________
WISH is the future and ASH was the past, what stood in between was WISHBONE ASH.

Image


Góra
 Profil  
 
 Temat postu: Re: Rubber Soul
PostWysłany: Śro Paź 21, 2015 8:01 am 
Offline
Admiral Halsey
Awatar użytkownika

Rejestracja: Pon Cze 10, 2013 10:41 pm
Posty: 598
Miejscowość: Cieszyn
Yer Blue napisał(a):
Trzeba przyznać, że John kompletnie zdominował tą płytę. Nie tylko ilością, jakością ale nawet czymś więcej. Wyraznie słychać jak bardzo poszedł do przodu, jak bardzo zostawił Paula w tyle. Utwory McCartneya w porównaniu z poprzedną płyta prawie niczym sie nie różnią, John stworzył zupełnie nową jakość, zwłaszcza w czterech (sporo ich) balladach. Juz jakby mniej w tym melodii, więcej klimatu, smaczków. Dodatkowo strasznie rozwinął się jako tekściarz. Ta różnica pomiędzy Johnem a Paulem wyrazna (a może i bardziej zaskakująca) będzie jeszcze na nastepnych plytach. Prawdopodobnie gdyby Paul dorównał kroku koledze, Rubber Soul byłaby już w pełni dojrzałą płytą.



Widzę , że Piotrek wystawił kolejny pomnik dla swojego idola, więc pozwole sie z nim nie zgodzić. W którym miejscu tak bardzo odskoczył koledze? Bardzo gruba przesada!
Na tym albumie Macca wokalnie "zjada" Winstona i żeby jakoś bardziej obrazowo Ci to nakreślić, to z nich dwojga w uwielbianym przez Ciebie Led Zeppelin, myślę że John
mógłby co najwyżej ustawiać statyw Paulowi. Wiem, że metafora trochę ni z bomby ni trąby, ale pokazuje jak uniwersalnym wokalistą jest ten, który sprawił jak bardzo "niedojrzałą"
płytą jest Rubber Soul :wink:
Jesli chodzi zaś o kompozycje, to polecam w wolnej chwili przeglądnąć dowolne katalogi opracowań piosenek The Beatles przez róznego rodzaju Orkiestry Symfoniczne i określić procentowo udział w nich kompozycji Lennona.
Zapewniam Cię , że będziesz bardzo rozczarowany. I uwierz mi, nie chodzi tu o tzw gotowe "patenty" zastosowane przez Georga Martina.
Co do tekstów nie chcę się wypowiadać, bo w tej kwestii bazuję wyłącznie na tłumaczeniach, ale nie wykluczam, że tu masz rację :(


Góra
 Profil  
 
 Temat postu: Re: Rubber Soul
PostWysłany: Śro Paź 21, 2015 4:24 pm 
Offline
Beatlesiak
Awatar użytkownika

Rejestracja: Nie Sie 28, 2005 10:56 pm
Posty: 4281
Miejscowość: Bielsk Podlaski
Helter-Skelter napisał(a):
Widzę , że Piotrek wystawił kolejny pomnik dla swojego idola


Wyrosłem już z idoli, co za infantylne określenie :)

Helter-Skelter napisał(a):
Jesli chodzi zaś o kompozycje, to polecam w wolnej chwili przeglądnąć dowolne katalogi opracowań piosenek The Beatles przez róznego rodzaju Orkiestry Symfoniczne i określić procentowo udział w nich kompozycji Lennona.
Zapewniam Cię , że będziesz bardzo rozczarowany. I uwierz mi, nie chodzi tu o tzw gotowe "patenty" zastosowane przez Georga Martina.


Niby czym? Że The Word i Wait są wspólne? Chociaż muszę przyznać, że pisząc w tym temacie 8 lat temu myślałem, że The Word to kompozycja Johna.
Kompozycje Johna na Rubber Soul są dla mnie dużo lepsze i dojrzalsze od Paula. Jedyny nowocześnie brzmiący Drive My Car akurat jest dla mnie średniakiem, natomiast wprowadzająca retro klimat Michelle to dla mnie jedyna perła Makki na płycie.
Paula uwielbiam za to na Help!. Na Rubber Soul Johna staje się poważny i intrygujący, Macca za bardzo słodzi. Nie widzę tutaj nic na miarę Yesterday czy The Night Before z poprzedniej płyty. Nigdy nie przepadałem za Maccą na Rubber Soul.

Zostawmy tę dyskusję na pojedynek Mistrzów AD 1965.

_________________
Image


Góra
 Profil  
 
 Temat postu: Re: Rubber Soul
PostWysłany: Pią Paź 23, 2015 7:28 pm 
Offline
Sun King
Awatar użytkownika

Rejestracja: Pią Kwi 08, 2005 3:13 pm
Posty: 452
Miejscowość: Kłobuck
Jak dla mnie jest to jeden z najlepszych albumów. Zdaje się trzymać w napięciu od samego początku, czyli od dynamicznego wejścia Drive My Car poprzez mgliste, tajemnicze i tęskne trio Norwegian Wood/You Wont See Me/Nowhere Man, przez "ciężkie" i nieco flegmatyczne, hipnotyzujące Think For Yourself, lekkie i zgrabne The Word, nieśmiertelny earworm Michelle, trochę słabsze ale również pasujące poziomem i brzmieniem What Goes On, I'm Looking Through You, Wait i If I Needed Someone, przesłodzoną ale genialną Girl (to chyba jedyny przesłodzony utwór na tej płycie), wzniosłe i szlachetne In My Life i to na co warto czekać aż do końca płyty: stary dobry John, jak za czasów A Hard Day's Night!

Jeśli chodzi o dominację Johna lub Paula, to znamienne jest, że najwybitniejsze utwory z albumu są owocem ich współpracy: In My Life ma prawdopodobnie tekst Johna (z niewielką pomocą Paula) i melodię Paula (z niewielką pomocą Johna) a chwytliwa melodia Michelle zawdzięcza wiele ze swojej melodyjności, o dziwo, również Johnowi.

_________________
you can boogie if you try


Góra
 Profil  
 
 Temat postu: Re: Rubber Soul
PostWysłany: Pią Paź 23, 2015 8:04 pm 
Offline
Beatlesiak
Awatar użytkownika

Rejestracja: Nie Sie 28, 2005 10:56 pm
Posty: 4281
Miejscowość: Bielsk Podlaski
svarog napisał(a):
trochę słabsze ale również pasujące poziomem i brzmieniem What Goes On,


Ten numer jest tak tragiczny, że nawet na stronie B Yellow Submarine byłby odstawającym gniotem. A co dopiero na Rubber Soul ;)

svarog napisał(a):
przesłodzoną ale genialną Girl (to chyba jedyny przesłodzony utwór na tej płycie)


Kurczę, a dla mnie ten utwór jest szczery i poruszający :) Jak mało co na Rubber Soul.

svarog napisał(a):
i to na co warto czekać aż do końca płyty: stary dobry John, jak za czasów A Hard Day's Night!


Fajny utwór, ale sprawdził by się właśnie na dużo starszej płycie.

svarog napisał(a):
Jeśli chodzi o dominację Johna lub Paula, to znamienne jest, że najwybitniejsze utwory z albumu są owocem ich współpracy: In My Life ma prawdopodobnie tekst Johna (z niewielką pomocą Paula) i melodię Paula (z niewielką pomocą Johna) a chwytliwa melodia Michelle zawdzięcza wiele ze swojej melodyjności, o dziwo, również Johnowi.


Ponoć Paul stworzył Michelle dla zgrywy, by pobawić się francuskimi zwrotami, ale John wypatrzył w tym potencjał i zasugerował by stworzyć z tego normalny utwór. O ile wiem melodia z okolic "i love you" należy do Johna. Ciekawe jak ten utwór rozgraniczymy kompozytorsko ;) Podobnie jak In My Life - sprawa melodii była ponoć sporem między liderami. Tekst to raczej już 100% John.

_________________
Image


Góra
 Profil  
 
PostWysłany: Nie Lis 29, 2015 2:54 pm 
Offline
Site Admin
Awatar użytkownika

Rejestracja: Nie Cze 02, 2002 3:07 pm
Posty: 964
3 grudnia 1965 roku w Anglii ukazuje się szósty album Beatlesów "Rubber Soul" (Parlophone PCS 3075). Pięćdziesiąt lat temu.

Na początku roku zespół poleciał na Wyspy Bahama, gdzie kręcono film. W tym okresie na dobre zasmakowali w trawce i "co chwila trzeba ich było wyciągać z jakichś krzaków, gdzie palili i chichrali się na całego". W czerwcu Beatlesi koncertowali w Europie, w lipcu ukazał się film "Help", w sierpniu koncertowali w Stanach, a potem bez jakiegoś nadzwyczajnego pośpiechu zaczęli komponować płytę. Sesje nagraniowe rozpoczęły się w połowie października i zakończyły w połowie listopada. Nie były przerywane innymi zajęciami, jeśli nie liczyć ceremonii odebrania medali MBE od Królowej i nagrywania filmów promocyjnych do singli. Płytę (oraz singla We Can Work It Out / Day Tripper ) nagrano w ciągu 14 sesji od 12 października do 11 listopada 1965 r.

Więcej szczegółowych informacji i anegdot znajduje się w artykule na naszej stronie: http://beatles.kielce.com.pl/?action=ne ... ewsid=4024

Każdy z nas inaczej ocenia tą płytę. Odsyłam w tym miejscu do naszego artykułu, gdzie wśród ocen jest entuzjastyczna opinia George'a Harrisona oraz chłodna Geoffa Emerica "nic szczególnego". Ja sam nigdy nie stawiałem tego albumu najwyżej - zwykle na jednej z najniższych półek. Osobiście byłem bardzo zmartwiony, że Beatlesi przestali być Beatlesami i zniknęli w tłumie Dylanów, Byrdsów, Stonesów i innych. Tak wiem, że większa część płyty to klasyki ...ale ...wolę inne płyty Beatlesów.
Zapraszam do głosowania.

U mnie nr 1 to In My Life - z niepowtarzalnym barokowym "klawesynem" George'a Martina
2 Girl, 3 Michelle, 4 ...a niech będzie Norwegian Wood.


Góra
 Profil  
 
Wyświetl posty z poprzednich:  Sortuj według  
Napisz nowy temat Odpowiedz  [ 33 posty(ów) ]  Idź do strony 1, 2  Następna

Wszystkie czasy w strefie UTC + 1 godzina (czas letni)


Kto jest na forum

Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 4 gości


Nie możesz zakładać nowych tematów na tym forum
Nie możesz odpowiadać w tematach na tym forum
Nie możesz edytować swoich postów na tym forum
Nie możesz usuwać swoich postów na tym forum
Nie możesz dodawać załączników na tym forum

Szukaj:
Skocz do:  
cron
POWERED_BY