to ta płyta z Beatlesowskimi utworami przerobionymi przez innych wykonawców, na ostro, czy tam 'z wykopem'?
jeśli tak to dobór utworów pozostawia wiele do życzenia. Spodziewałem się, że ktos zmierzy sie z takimi czadami absolutnymi jak Helter Skelter czy Yer Blues, a nawet byłem pewien
Revolution czy Day Tripper to wybór troche oczywisty, ale też tródno cos jeszcze wykrzesać z takiego Revolution. Z drugiej strony jestem ciekawy co mozna zrobić z takim Tomorrow Never Knows?
najbardziej mnie cieszy wzięcie na warsztat Hey Bulldog, a najciekawiej przedstawia sie (w moim podejrzeniu) Back In The USSR w wykonaniu zdartego do granic możliwości wokalu Lemmy'ego z Motorhead. Napewno wyszło coś fajnego!
i jeszcze 2 plusy na koniec:
1. całe szczęście, że darowano sobie przerabiac Come Together, po który każdy lubi sobie sięgać.
2. Ta okładka budzi bardzo pozytywne skojażenia!
pewnie znów będzie o tym głośno (chociaz juz nie tak jak kiedys). 
Potem mamy "Back In The USSR" - za bardzo nie wzbudza mojego zachwytu. Podobnie jak "Lucy In The Sky With Diamonds" ale juz "Tomorrow Never Knows" jest dla mnie dobrze zrobione - pod względem tła muzycznego (bębny rozpoczynające utwór...). "Magical Mystery Tour" oraz "Revolution" - jak dla mnie nie dopracowany. " Day Tripper" - juz gdzieś słyszałem w podobnym wykonaniu...jakbym nie znał oryginalnych wersji to nawet mógłbym się w to wsłuchać "I Feel Fine", "Taxman" oraz "Hey Jude" - także nie przypasowały mi do gusty. Dobrze, ze pomiędzy nimi znalazło się "I Saw Her Standing There" - jeden z lepszych i najdynamiczniejszych dla mnie utworów na srebrnym krążku. No i zostało nam zakończenie płyty - dobrane tak dobrze jak rozpoczęcie albumu. "Drive My Car" z Kip'em Wingerem na wokalu. Naprawdę podoba mi się ten kawałek. W tym miejscu zaczyna się juz robić ciekawiej...a to znaczy, ze dobiliśmy do końca.