Polski Serwis Informacyjny The Beatles

Wszystkie numery w, których omawiamy i komentujemy kolejne albumy Beatlesów z okazji 50 lecia wydania, to numery "specjalne". Może fakty oraz ciekawostki dotyczące komponowania i nagrywania byłyby o wiele bardziej interesujące niż opisy piosenek, ale te komentarze są nasze i niepowtarzalne i nie można ich znaleźć nigdzie więcej. Są pisane specjalnie na "tą" okazję przez polskich fanów dla polskich fanów przez co wprowadzają w w "nasz świat" często nowe ciekawe i osobiste spojrzenie na piosenki. Są to osobiste wycieczki w przeszłość, spisane i ocalone od zapomnienia, które czytamy z zaciekawieniem teraz, a docenimy w pełni po latach.
Jak pisałem wcześniej broszurki w moim wydaniu z okazji 50 rocznicy ukazania się "Help" nie będzie". Nie planuję również takich broszurek w kolejnych miesiącach i latach przy okazji kolejnych płyt The Beatles. Mam zbyt wiele obowiązków by realizować kolejne projekty. Pozostanę tymczasem przy cyklicznych gazetkach, kalendarzykach i okazjonalnych kartkach pocztowych. Pomysł przedni, więc może ktoś "inny" podejmie to wyzwanie.

Tak będzie prawdopodobnie wyglądał front kalendarzyka FC na 2016 rok.

Ale cudeńko!

I to ułożenie rąk George'a...

_________________
On nie ma duszy, mówisz...
Popatrz jeszcze raz
Psia dusza większa jest od psa
My mamy dusze kieszonkowe
Maleńka dusza, wielki człowiek
Psia dusza się nie mieści w psie
I kiedy się uśmiechasz do niej
Ona się huśta na ogonie

Prześliczny!
Aż się chce mieć już to cudeńko w domu!

_________________
"Czekaj i nie trać nadziei"
"Żeby czekać trzeba żyć"
"Do, or not do - there is no try"

Jej, wspaniałe zdjęcie! Chyba go wcześniej nie widziałem. Jaka to sesja zdjęciowa?

Ty to potrafisz, Robercie, wybrać coś niesamowitego, żeby zaostrzyć apetyt na więcej (w formie fizycznej kalendarzyk będzie się na pewno prezentował jeszcze lepiej). I gdybyś chciał kiedyś wydrukować w kolorze (tak, wiem, koszty, ale gdyby), to nie drukuj! Czarno-białe zdjęcia mają jednak niesamowity urok

_________________
Kiedy się dziwić przestanę, będzie po mnie

Fajnie, że proponowana przednia strona kalendarzyka się spodobała. Utwierdza mnie to w przekonaniu, że trafiłem ze zdjęciem i może zostać.
George ułożył dziwnie ręce zapinając lub rozpinając (chyba) guzik pod szyją.
W tym roku planuję wypuścić 2 tysiące egzemplarzy, więc do wszystkich zainteresowanych trafią.
Zdjęcie pochodzi ze słynnej sesji zdjęciowej, którą nazwano "The Mad Day". Więcej w linku:
http://www.beatlesbible.com/1968/07/28/the-mad-day-out-location-one/
I jeszcze raz dziękuję za krzepiące komentarze do projektu.

Ach, kojarzę oczywiście tę sesję, ale tego zdjęcia nie pamiętałem. Dzięki

_________________
Kiedy się dziwić przestanę, będzie po mnie

Niektóre rzeczy mi się podobają, a niektóre nie. Jak to w życiu.
Zdjęcie mi się nie podoba. Są lepsze. Poza tym można byłoby wybrać coś z 1966 roku.
Podoba mi się adres www. Inne adresy też by mogły być, choć pewnie wszyscy fani i tak je znają.

Ja akurat nie używam kalendarzyków, więc nie wiem po co się wypowiadam ...akurat mam trochę czasu

Dzięki za szczerość adminie. Ładne czy nie ładne to sprawa gustu, dla mnie to zdjęcie ma jednak to "coś" . Dodatkowo jest dobra okazja gdyż zdjęcia z 1968 roku jeszcze nie było, więc powoli czas nadrabiać zaległości. A w przyszłości, może jak trafi się "klimatyczne" zdjęcie z 1966 roku, to też je wrzucę na frontową stronę kalendarzyka. Ale Tobie i tak za bardzo na tym nie zależy, nie używasz przecież kalendarzyków.

Rzadka sytuacja w The Beatles. W roli głównej: George Harrison.

_________________

Krótko tylko: mój blog żyje ale nie mam czasu wpisywać tutaj wszystkiego o tym co zamieściłem na blogu, nowe wywiady, nowe opisy z Historii, nowe opisy piosenek, zapraszam na blog i wybaczcie, że coraz mniej się angażuję tutaj.

_________________
Ryszard. Mój blog o The Beatles: http://fab4-theBeatles.blogspot.com

Kolejny raz rzutem na taśmę skończyłem gazetkę na czas. Kolejny raz nie dał bym rady gdyby nie moi "współpracownicy". Jeśli ktoś nie wie o kogo chodzi, znajdzie ich nicki przy newsach i komentarzach do utworów. Bardzo serdecznie wszystkim dziękuję. Zapraszam do lektury 088 numeru gazetki FC.

Pamiętam, że swego czasu kilku Autorów Gazetkowych Fab-komentarzy powiedziało, że lektura tych niezależnych, zbieżnych lub rozbieżnych, ale z gruntu jednak INNYCH wypowiedzi na temat TYCH SAMYCH utworów jest jakoś tam ‘interesująca’ - zestawienie odmienności. (dla mnie jest)

Ale naszła mnie refleksja. Wyobraźmy sobie Fana Początkującego - „raczkującego”, niepewnego, takiego który szuka Porady i Prawdy. I mówi mu się: „Zajrzyj na forum ‘bim-bam-bom’ , do gazetki ‘bom-bam-bim’ , a tam Wyrafinowani Eksperci otworzą Ci i oczy i uszy i umysł i serce i duszę…

I taki „delikwent”, ufny i ufający (jak UFO ) trafia na powyższą Fab-Gazetkę i zderza się z Opiniami tak różnymi, jak:

Yes It Is (Dorothy-9, Rita-3)
I'm Down (Svarog-10, Yer Blue-5)
That Means A Lot (Dorothy-10, Fangorn-4)
You Know What To Do (Rita-9, dr Maxwell-4)

I co takie “biedaczysko” ma począć? …ma prze-Fabowane!

PS. Żeby była Jasność: ja nie „oceniam” żadnego z Oceniaczy, tylko konFABuluję )

_________________
WISH is the future and ASH was the past, what stood in between was WISHBONE ASH.

Dzięki za kolejny numer gazetki, Robercie! Miłe zaskoczenie na pierwszej stronie w postaci relacji Dorothy o wizycie na Kubie i informacji o sesji do Band on the Run (Yer Blue, jak widzę, wziął okładkowe sprawy w swoje ręce )


Takie skrajne oceny (i wysokie, i niskie) bardziej przyciągają Najgorsze są przeciętne oceny w połowie skali, bo nie wiadomo, czy słuchać, czy zostawić na później (to z mojego doświadczenia w poszukiwaniu albumów, ale każdy ma pewnie inaczej).


Można by podliczyć średnie dla poszczególnych piosenek, jedna ocena byłaby może jakimś drogowskazem... nie wiem. Sprowadzenie twórczości The Beatles do zestawu cyferek zabija trochę niepowtarzalność zjawiska. Jednak trzeba (chyba) iść z duchem czasu i dopasować się do świata gwiazdek i etykietek. Dla mnie najciekawsze są same komentarze (słowne), nie oceny.

_________________
Kiedy się dziwić przestanę, będzie po mnie

Tak sobie myślę ,że jednak nieco "skrzywdziłem" Bad Boy. Dałem 5 ze znakiem ?. Chyba o punkt (albo dwa!) za mało.

Dzięki za kolejny numer! Z tego co liczę setny numer gazetki powinien wyjść równo za rok, czyli będzie to numer lipcowy 2016 roku.



Beatlesowskie akcenty na Kubie w relacji Dorothy są nie lada gratką i ciekawostką. Szkoda tylko, że tak krótko.

Powtórka sesji do fanowskiej okładki Band On The Run odbędzie się prawdopodobnie 29 sierpnia, w ostatnią sobotę wakacji. Kto chętny - niech przybywa na Barbakan w czarnym stroju. Tym razem musi sie udać, przede wszyskim trzeba zebrać pełny i PEWNY skład. 18 lipca stawiło się tylko 5 fanów (w tym Audrey, która ostatecznie tylko robiła zdjęcie bo była w białym stroju), chociaż przyjście deklarowało dużo więcej osób. W dodatku fotograf nie dotarł. Liczę, że koniec wakacji przyniesie lepsze efekty.



Zdecydowanie lepiej wyrabiać sobie opinie na własnych odczuciach, niż cudzych. Młody fan też musi już posiadać jakiś własny gust, opinie innych zawsze zależy brac jako ciekawostkę a nie drogowskaz i wyrocznię.

_________________

Ja po prostu nie mogę dać niższej oceny tej piosence



Byłem bardzo ciekaw opinii innych fanów i przeczytałem je z wielką przyjemnością. To fascynujące.

_________________
you can boogie if you try

Zapraszam do wybrania najlepszych piosenek z LP Help! viewtopic.php?f=13&t=3630&p=49205#p49205

W 100% zgadzam się ze Svarogiem. Najgorsze są oceny "średniaki", a utwór mający i złe, i dobre notowania zachęca tylko do przekonania się na własnym "uchu", jak to z nim naprawdę jest

Ja na przykład byłam w szoku zobaczywszy, ilu Fanów oprócz mnie docenia "Yes It Is". Chociaż po przeczytaniu komentarzy naszła mnie refleksja, że być może za ostro go oceniłam. Te nasze komentarze czasami potrafią zrobić niezłą "Revolution in the head"

_________________
On nie ma duszy, mówisz...
Popatrz jeszcze raz
Psia dusza większa jest od psa
My mamy dusze kieszonkowe
Maleńka dusza, wielki człowiek
Psia dusza się nie mieści w psie
I kiedy się uśmiechasz do niej
Ona się huśta na ogonie

Yer Blue, „drogowskaz” i „wyrocznia” to NIE TO SAMO. Czyjeś opinie (szczególnie osób Znaczących) MOGĄ BYĆ (i bywają) DROGOWSKAZAMI, ale wcale nie NIE MUSZĄ BYĆ WYROCZNIĄ.

Przykładów i dowodów jest mnóstwo.

Parę milionów ludzi mojego pokolenia podkreśla, że za ich edukację muzyczną (a nawet gust) odpowiedzialny jest Kaczkowski i Trójka.

A całkiem niedawno, Ty powiedziałeś, że w latach 90. bardzo wpływowy na Ciebie był „Tylko Rock”, i że po album All Things Must Pass sięgnąłeś na skutek zawartej tam wyjątkowej recenzji - więc dostałeś DROGOWSKAZ .

Czyli: opinie innych nie są „zawsze” zaledwie „ciekawostką” (jak piszesz), ale mogą być DROGOWSKAZAMI (czasem Bardzo Ważnymi).

Dla mnie, opinie Osób Które Cenię nie są żadną „ciekawostką”, są po prostu Ważne (co z nimi zrobię, to osobna kwestia, ale „ciekawostka” to jest np. news o pięcionogim wielbłądzie, który urodził się w Teksasie )

PS. Natomiast my - autorzy komentarzy w Gazetce, zapewne aż tak ZNACZĄCYMI OPINIOTWÓRCAMI nie jesteśmy , a ten mój tekst parę postów wyżej w założeniu miał być żartobliwy a nie ‘poważny’ (i mam nadzieję, że tak został odebrany - wstawiłem tyle winków ile się dało ), zaś Autorów, których „zacytowałem” wybrałem nie żeby Im cokolwiek wytykać, czy sugerować - po prostu wybrałem najbardziej skrajne, KONTRASTOWE oceny, żeby uwypuklić RÓŻNORODNOŚĆ opinii odnośnie tych samych utworów.

Zgadzam się z Fangornem i Ritą. Czytanie kilku identycznych opinii byłoby jak flaki z olejem. A ZASKOCZENIA są rzeczywiście... Inspirujące do Refleksji

_________________
WISH is the future and ASH was the past, what stood in between was WISHBONE ASH.