Z Paulem grającym na żywo, wielu osobom najbardziej pewnie kojarzy się obecna ekipa koncertowa McCartneya, ponieważ po pierwsze: całkiem długo ten skład już się utrzymuje, po drugie: ma się tych muzyków wciąż w świadomości, bo obecnie teoretycznie każdy występ można obejrzeć-filmowanie koncertów (i ich udostępnianie) w dzisiejszych czasach jest kwestią powszechną, wreszcie po trzecie: to z tymi muzykami Macca był w Polsce. Ale nie tę ekipę wybieram.
Mam nadzieję, że w ramach trwającej reedycji swojego muzycznego katalogu, Paul McCartney udostępni oficjalnie jakieś koncertowe nagrania pierwszego składu Wings (1972-1973), bo z bootlegów wynika, że naprawdę warto się w tę ekipę wsłuchać. Ale również nie ich wybieram.
Rozumiem sympatię Heltera do McCartneyowskiego teamu koncertowego z czasów albumu „Tripping The Live Fantastic”, bo też ich lubię, a także ten album (jak również „Paul Is Live”), ale po namyśle, mój wybór też nie pada na nich.
Stawiam na muzyków z tras 1975-1976, czyli album „Wings Over America”. Powody są następujące: ponieważ w tym składzie był Denny Laine, którego raz: lubię, dwa: lata studyjnej i koncertowej współpracy Paula z Dennym to naprawdę dobre czasy dla McCartneya. Kwestia następna, to wspomniany przez Heltera, nieodżałowany Jimmy McCulloch, chyba najbardziej ‘zadziorny’ gitarzysta w Makkowych ekipach (ach ta jego gra w koncertowej wersji ‘Maybe I’m Amazed’!). I wreszcie sprawa absolutnie kluczowa: w tej ekipie (i tylko w tej jedynej!) była prawdziwa sekcja instrumentów dętych (i to bardzo dobra!) Nawet sam McCartney ze zdziwieniem zwrócił na to uwagę we wstępie do zremasterowanej ostatnio wersji filmu „Rock Show” z zapisem tamtych koncertów – sam Mistrz nie pamiętał, że kiedyś na scenie posługiwał się autentycznymi dęciakami… A teraz… z całym szacunkiem dla sympatycznego Paula ‘Wixa’ Wickensa, ale dziwnie się czuję, gdy widzę jak przebiera palcami po klawiaturze, a z głośników dobiega raz trąbka z Penny Lane, raz smyczki, a to znowu saksofon, albo cała orkiestra przy Live And Let Die… Wiem, że takie są współczesne realia, ale autentyk, to autentyk i już! Dlatego ta ekipa-apogeum Wings.
|
, chodzi mi o koncerty po 1970 roku.