The Beatles Polska. Info.

Beatlesi rozpoczynają nagrywanie "A Day In The Life"

1967-01-19,  autor: joryk  
[...powrót do newsów]

Studio 2. 7:30pm-2:30am.
Recording: "In The Life Of..." (working title of "A Day In The Life") (takes 1-4).
Producer: George Martin; Engineer: Geoff Emerick; 2nd Engineer: Phil McDonald.

Piosenka była nagrywana 19 i 20 stycznia oraz 3 i 10 lutego 1967 roku. Dzisiaj odbyło się nagrywanie ścieżki rytmicznej, śpiewu Johna oraz dźwięku budzika.

Piosenka przez wielu uznawana jest za najlepszą w dorobku The Beatles, a jednocześnie jest przykładem kompozytorskiej współpracy Johna i Paula.

Komponowanie
Pierwszą część piosenki napisał John u siebie w domu w Kenwood, zainspirowany dwoma artykułami z gazety The Daily Mail z 17 stycznia 1967 r.:
- pierwszy artykuł opisywał śmierć 21-letniego spadkobiercy fortuny Guinnessa, Tary Browne'a, który zginął w wypadku samochodowym 18 grudnia 1966 r. w Redcliffe Gardens,
- drugi artykuł informował o fatalnym stanie dróg w Blackburn, w hrabstwie Lancashire (4 000 dziur w Blackburn, Lancashire).

Mając dużą część melodii i trochę tekstu, Lennon pojechał do Paula McCartneya na Cavendish Avenue.

Paul McCartney: "Siedliśmy nad tym z Johnem. Miał pierwszy wers i melodię. Każdy dorzucił od siebie jakąś linijkę do tekstu, co dało taką trochę poetycką opowieść. Na koniec ja zagrałem na pianinie swój krótki kawałek: ‘Woke up, fell out of bed, dragged a comb across my head…’. Nic więcej nie miałem i nie wiedziałem, co dalej z tym zrobić. Rozwinęliśmy to i włączyli do piosenki."

Nagrywanie
Po dwóch dniach od ukazania się artykułu w Daily Mail, piosenka była gotowa do nagrywania.

* John Lennon - Lead Vocals, Rhythm Guitar (1964 Gibson J-160E), Piano (Challen blond-wood spinet), heavy breathing
* Paul McCartney - Lead Vocals, Piano (1905 Steinway Vertegrand), Bass Guitar (1964 Rickenbacker 4001 S)
* Ringo Starr - Drums (1964 Ludwig Super Classic Black Oyster Pearl), Piano (1905 Steinway Vertegrand), Maracas
* George Harrison - Bongos
* George Martin - Piano (Hamburg Steinway Baby Grand)
- Mal Evans - Piano (Steinway grand), Vocals (counting), Alarm Clock
+ Marijke Koger - Tambourine
+ Erich Gruenberg, Granville Jones, Bill Monro, Jergen Hess, Hans Geiger, D. Bradley, Lionel Bentley, David McCallum, Donald Weekes, Henry Datyner, Sidney Sax, Ernest Scott - Violin
+ John Underwood, Gwynne Edwards, Bernard Davis, John Meek - Viola
+ Francisco Gabarro, Dennis Vigay, Alan Dalziel, Alex Nifosi - Cello
+ Cyril MacArther, Gordon Pearce - Double-bass
+ John Marson - Harp
+ Roger Lord - Oboe
+ Clifford Seville, David Sandeman - Flute
+ David Mason, Monty Montgomery, Harold Jackson - Trumpet
+ Raymond Brown, Raymond Premru, T. Moore - Trombone
+ Michael Barnes - Tuba
+ Basil Tschaikov, Jack Brymer - Clarinet
+ N. Fawcett, Alfred Waters - Bassoon
+ Alan Civil, Neil Sanders - Horn
+ Tristan Fry - Percussion, including Timpani


Koniec piosenki to 18 taktów narastającego finału czterdziestoosobowej orkiestry. Każdy z muzyków gra coraz głośniej to, co chce. Poprzedzające crescendo słowa "I'd love to turn you on" odczytywano powszechnie jako aluzję do narkotyków.

Orkiestra przerywa grę i następuje finalny akord pianina. Tak naprawdę są to trzy pianina i jedne organy: Lennon, McCartney, Starr i Evans oraz Martin (na organach) grają wspólnie akord E-Dur. Akord wybrzmiewa 42 sekundy przy stale ponoszonym poziomie zapisu, aby wychwycić wszystkie zanikające wibracje. Na koniec poziom zapisu jest tak wysoki, że słychać nawet odgłosy z tła studia: szeleszczący papier, skrzypiące krzesło.

Dalej wgrano dźwięk 15 000 herców, niesłyszalny dla ludzi ale słyszalny dla psów, które zwykle reagują na niego wyciem.

Na sam koniec (na płycie winylowej) jest pętla z przypadkowymi, nakładającymi się na siebie okrzykami Beatlesów.

Tekst

I read the news today, oh boy About a lucky man who made the grade And though the news was rather sad Well, I just had to laugh I saw the photograph He blew his mind out in a car He didn't notice that the lights had changed A crowd of people stood and stared, They'd seen his face before Nobody was really sure if he was from the House of Lords I saw a film today, oh boy The English Army had just won the war A crowd of people turned away But I just had to look Having read the book, I'd love to turn you on... Woke up, got out of bed Dragged a comb across my head Found my way downstairs and drank a cup And looking up I noticed I was late Found my coat and grabbed my hat Made the bus in seconds flat Found my way upstairs and had a smoke And somebody spoke and I went into a dream I read the news today, oh boy Four thousand holes in Blackburn, Lancashire And though the holes were rather small They had to count them all, Now they know how many holes it takes to fill the Albert Hall I'd love to turn you on...

Czytałem dziś wiadomość, kolego, O szczęściarzu, który wspiął się na szczyt. I chociaż wiadomość była raczej smutna, Cóż - ja musiałem sie roześmiać. Widziałem fotografię: Prowadził samochód i odpłynął. Nie zauważył, że światła się zmieniły. Tłum ludzi stał i gapił się, Widzieli jego twarz już wcześniej. Nikt nie był naprawdę pewien, Czy on nie był z Izby Lordów. Widziałem dzisiaj film, kolego, Angielska armia właśnie wygrała wojnę. Tłum ludzi wychodził z kina, Ale ja musiałem to obejrzeć do końca, Bo przedtem przeczytałem tę książkę. Chciałbym, żebyś odleciał... Obudziłem się, wstałem z łóżka, Przeciągnąłem grzebieniem po włosach. Znalazłem drogę na dół i wypiłem filiżankę, Popatrzyłem w górę i zauważyłem, że jestem spóźniony. Znalazłem płaszcz i chwyciłem kapelusz. Złapałem autobus w sekundę, znalazłem drogę na górę i zapaliłem*. Ktoś coś powiedział i zacząłem marzyć... Czytałem dziś wiadomość, kolego, Cztery tysiące dziur w Blackburn, w Lancashire. I chociaż dziury były raczej małe, Musieli policzyć je wszystkie. Teraz wiedzą, ile dziur potrzeba, by napełnić Albert Hall. Chciałbym, żebyś odleciał...