The Beatles Polska. Info.

Sesja nagraniowa - Because

1969-08-01,  autor: joryk  
[...powrót do newsów]

Studio 2. 2:30-10:30pm.
Recording: "Because" (takes 1-23, overdub onto take 16).
Producer: George Martin;
Engineer: Geoff Emerick/Phil McDonald; 2nd Engineer: John Kurlander.

Komponowanie
Legenda głosi, że pomysł na utwór powstał, gdy Yoko Ono grała Lennonowi "Sonatę Księżycową" Beethovena (Piano Sonata Number 14, Op. 27, No. 2) Lennon wysłuchał, a potem poprosił Yoko o zagranie utworu ale od końca do początku. Potem twierdził, że użył tej odwróconej sekwencji akordów komponując "Because". Tak mówi legenda. Krytycy muzyczni są innego zdania :-)

Nagrywanie
Ballada Lennona została zaśpiewana na trzy głosy:
* McCartney wysoko,
* Lennon średnio,
* Harrison nisko.
Tak naprawdę ścieżek głosowych jest dziewięć bo wokal każdego z muzyków został powielony trzykrotnie.

Po kłótniach z okresu Białego Albumu i awanturach z okresu Get Back, George Martin i Geoff Emerick nie mieli w ogóle ochoty spotykać się z Beatlesami w studio. Zostali jednak "zwabieni" przez Paula McCartneya obietnicą - "będzie jak dawniej". Jak się to sprawdziło?

Geoff Emerick: Nie było wprawdzie większych sprzeczek między członkami zespołu ale było łóżko i była Yoko. Poza tym Beatlesi mieli już ogromne doświadczenie w nagrywaniu płyt, więc większą część sesji George Martin spędził "na tylnym krześle". Przyszła jednak pora i na niego. John przyniósł "Because". Ta piosenka aż się prosiła o duże, rozbudowane harmonie wokalne. George Martin, zachwycony, że wreszcie może być niezbędny, spędził długie godziny z Johnem, Paulem i George'm Harrisonem zgromadzonymi wokół pianina, pisząc harmonie oraz doprowadzając do perfekcji każdą nutę i sylabę po kolei.

Nagrania rozpoczęto od gitary Johna. Brakowało jednak mocy. George Martin zaproponował więc, żeby jednocześnie z gitarą grał klawesyn. John się zgodził bo, jego zdaniem, nadawało to piosence koloryt klasyczny.

George Martin: "Między nami mówiąc, grałem partię klawesynu równolegle z partią gitary Johna. Trzeba było zgrać instrumenty dokładnie nuta w nutę. Muszę przyznać, że nie jestem najlepszym na świecie muzykiem, jeśli chodzi o timing. W efekcie pomyliłem się nawet więcej razy niż John (który zwykle miał spore kłopoty z trzymaniem tempa). Poprosiliśmy więc Ringo, który wybijał nam delikatnie rytm. Słyszeliśmy hi-hat Ringo w słuchawkach i jakoś się udało."

Geoff Emerick: To nie była ich wina. Po prostu tej nocy zastępczym producentem był Paul. Bardzo ich cisnął każąc grać tejk za tejkiem i przegapił najlepszą wersję. Kiedy krańcowo zmęczona trójka przyszła do reżyserki posłuchać nagrań, zorientowali się, że perfekcyjną wersję nagrali już godzinę temu. John nic nie powiedział ale rzucił zmieszanemu Paulowi wyjątkowo ciężkie spojrzenie. Nie było awantury tylko dlatego, że byli zbyt zmęczeni.

Wokale nagrywano w poniedziałek. Wszyscy byli wypoczęci, skupieni i gotowi na wszystko, żeby osiągnąć perfekcję. Stanęli w kółeczko, każdy przy swoim mikrofonie. Dla ułatwienia frazowania, Paul dyrygował rękami. Nagranie trwało ponad pięć godzin. Każdy z trzech przebiegów zaśpiewali po dwadzieścia, trzydzieści razy. Pod koniec sesji wszyscy zażyczyli sobie krzesełek. każdy miał serdecznie dość śpiewania ale nikt nie odpuszczał. Nawet John był wyjątkowo cierpliwy tego dnia, choć raz czy dwa zgromił Paula "Jezu Chryste, daj odetchnąć ...po co ja pisałem tą cholerną piosenkę". Ku zaskoczeniu obecnych słowa krytyki nie powiedział też George Harrison. Wszyscy wiedzieli, że nagrywają wyjątkową rzecz, byli bardzo skupieni na pracy. Nie było żadnych żarcików ani wygłupów.

* John Lennon – śpiew, gitara elektryczna
* Paul McCartney – śpiew górna harmonia, gitara basowa
* George Harrison – śpiew dolna harmonia, syntezator Mooga
* George Martin – elektryczny klawesyn